Sünnilik: İslam dininin əsas məzhəblərindən biri olan sünni məzhəbinə mənsub olmaq vəziyyəti, bu məzhəbin əqidə və əməl prinsiplərinə əməl etmək. Sünnilik, İslam peyğəmbəri Mühəmməd (s.ə.s)-in hədislərinə, səhabələrinin söz və əməllərinə, eləcə də ilk üç nəslin (səhabələr, təbiin və təbə təbiin) icmalı əsasında formalaşmış bir məzhəbdir. Sünnilik, şiəlikdən fərqli olaraq, xəlifələrin seçilməsi məsələsində, peyğəmbərin vəfatından sonra Abu Bəkrə, Ömərə, Osmanə və Əliyə xəlifəlik etmələrinə razılıq ifadə edir və imamlığın vətəniyyətə deyil, icma tərəfindən seçilməyə əsaslandığını qəbul edir. Məzhəbin əsas prinsiplərinə Quranın Allahın kəlamı olduğuna, peyğəmbərin Allah tərəfindən göndərilmiş son peyğəmbər olduğuna, hədislərin əhəmiyyətinə və İslam hüququnun əsas mənbələrinə inanmaq daxildir.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, "sünnət" (سُنَّة) sözündən törəmişdir. "Sünnət" ərəbcədə "yol, üsul, adət, əməl" mənalarını verir. İslam kontekstində isə peyğəmbərin (s.ə.s) həyat tərzi, sözləri, əməlləri və təsdiq etdiyi əməlləri ifadə edir. Beləliklə, "sünnilik" peyğəmbərin sünnəsinə, yəni yoluna əməl etməyi ifadə edir. Şiəliklə olan əsas fərqlərdən biri də bu sünnənin təfsirinə və tətbiqinə yanaşmada yatır.
Sünnilik, İslam aləmində ən geniş yayılmış məzhəbdir və müxtəlif mədəniyyət və coğrafi mühitlərə uyğun olaraq, özünəməxsus xüsusiyyətlər daşıyır. Ancaq əsas əqidə və əməl prinsipləri ümumi olaraq qalır. Misal üçün, "Sünnilik ilə şiəliyi qaldıracaqlar; İslama yetib rəxnə, xələldar olacaqdır" cümləsində sünnilik və şiəlik arasındakı məzhəb fərqlərini qabartmaqla yanaşı, bu fərqlərin İslamın bütövlüyünə zərər verə biləcəyinə işarə edilir. Burada sünnilik bir məzhəb kimi, həmçinin, İslamın bir parçası kimi təqdim olunur. Başqa bir cümlədə isə, məsələn "Onun sünnilik əqidəsinə sadiqliyi şübhə doğurmurdu" deyərkən, sünnilik bir inanc, əqidə kimi göstərilir. Yəni sözün işlənmə konteksti mənasını dəqiqləşdirir.