Şairlik (is.) — Şeir yazma və şeir qoşma sənətidir. Bu, sadəcə olaraq şeir yazmaq bacarığı deyil, daha geniş bir məfhumu əhatə edir. Şairlik, sözün estetik, bədii və ifadəli gücündən istifadə edərək duyğuları, təəssüratları, düşüncələri və təcrübələri ifadə etmək qabiliyyətidir. Bu qabiliyyət, sözlərin seçimi, onların ahəngi, ritmi, obrazlılığı və metaforik istifadəsi ilə ortaya çıxır. Şairlik, həmçinin poetik forma və üslubların mənimsənilməsini, poetika qaydalarına yiyələnməni və oxucu ilə ünsiyyətin yaradılması üçün şeirin incəliklərini başa düşməni tələb edir. Müxtəlif şeir növləri və onların xüsusiyyətləri haqqında məlumatlı olmaq da şairlik üçün vacibdir.
Şairliyin əsas elementləri arasında obrazlılıq, metafora, simvolizm, aliterasiya, assonans və digər bədii vasitələr durur. Bunların ustalıqla istifadəsi şeirin duyğusal təsirini artırır və oxucuda dərin təəssürat yaradır. Şairlik, sadəcə bir sənət deyil, həm də yaradıcılıq prosesi, şairin öz daxili aləmini kəşf etməsi və onu söz vasitəsilə ifadə etməsi prosesidir.
Misal olaraq verilən cümlədə ("Cəfər [Abdulla Şaiqin] hər bir addımını, hərəkətini təqib edir, elə bil, ondan şairlik ilhamı almağa çalışırdı") "şairlik ilhamı" ifadəsi şairin yaradıcılıq prosesinin mənşəyini və ruhani bir qüvvədən qaynaqlandığını göstərir. Bu, şairin özünü təsvir etmək, duyğularını ifadə etmək və ətraf aləmə fərqli bir prizmadan baxmaq qabiliyyətinin simvoludur. Şairlik bu mənada yalnız texniki bacarıq deyil, həm də ruhani bir arayışdır.
Etimoloji baxımdan, "şair" sözünün mənşəyi farsca "şair" sözündəndir. Bu söz isə ərəb dilindəki "şair" sözündən götürülmüşdür. Hər üç halda da "şair" sözü poeziya yazan və ya yaradan şəxsi bildirir. Beləliklə, "şairlik" sözü də bu mənanın fəaliyyət formasını göstərir.