Şaqq sözü Azərbaycan dilində tək-tək səslənmə ilə ifadə olunan qısa, kəskin bir səs təəssüratı yaradır. Lüğətlərdəki "atılan güllədən və ya sınan ağacdan, budaqdan çıxan səs" tərifi doğru olsa da, daha geniş və dəqiq bir izah tələb edir. "Şaqq" səsinin mənbəyi yalnız atılan güllə və ya qırılan ağacla məhdudlaşmır.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, türk dillərindəki kəskin səsləri ifadə edən köklərdən törəmiş ola bilər. Bu köklər, ani bir parçalanma, qırılma və ya kəskin bir təmas nəticəsində meydana çıxan səsləri ifadə edir. Beləliklə, "şaqq" yalnız güllə və ya ağac üçün deyil, müxtəlif materialların ani parçalanması, qırılması, yarılanması nəticəsində yaranan səslər üçün də istifadə oluna bilər. Məsələn, şüşənin qırılması, buzun çatlaması, bir şeyin sürətlə yırtılması zamanı yaranan səslər də "şaqq" sözü ilə təsvir oluna bilər.
Cümlə içərisində istifadəsinə baxaq:
- Şaqq! Güllə hədəfi dəydi. (Güllənin dəyməsi ilə yaranan kəskin səs)
- Qapı şaqq edərək açıldı. (Qapının sürətlə və kəskin açılmasının səsi)
- Şaqq! Budaq iki yerə ayrıldı. (Budaqın qırılmasının səsi)
- Şüşə şaqq edərək yerə düşdü. (Şüşənin qırılmasının səsi)
- Parça şaqq edərək yırtıldı. (Parçanın yırtılmasının səsi)
Göründüyü kimi, "şaqq" sözü müxtəlif kontekstlərdə ani, kəskin və qısa səsləri ifadə etmək üçün işlənir. Bu səs, fərqli səbəblərdən - güllənin dəyməsindən, ağacın qırılmasından, şüşənin parçalanmasından və ya digər materialların ani zədələnməsindən yaranır. Sözün əsas mənası bu kəskinlik, ani və güclü təsirin səs ifadəsidir.