Şıqq sözü Azərbaycan dilində tək qalmış, az işlənən bir sözdür. Lüğətlərdə əsasən "sınan və ya bir-birinə toxunan ağac və s. bərk, kövrək şeylərdən çıxan səs" kimi tərif olunsa da, bu tərif mənasının tam əhatə dairəsini verməkdən uzaqdır. Daha dəqiq olaraq, şıqq səsi kəskin, qısa, qırılma və ya parçalanma ilə əlaqəli bir səsdir. Bu səs, materialın fiziki bütövlüyünün pozulması nəticəsində yaranır. Ağacın sınması, buzun qırılması, quru budağın qırılması kimi hadisələrdə əmələ gələn səs "şıqq" olaraq təsvir edilə bilər.
Sözün etimologiyası haqqında dəqiq məlumat yoxdur, lakin türkcə kökləri olduğu güman edilir. "Şıqıltı" sözü ilə semantik yaxınlığı vardır, lakin "şıqıltı" daha davamlı, daha çox səs-küy ifadə edir, halbuki "şıqq" qısa, birdəfəlik bir səsdir. "Çıtıltı" ilə də oxşarlığı vardır, ancaq "çıtıltı" daha yumşaq, incə bir səs kimi qəbul olunur.
Cümlədə işlənmə nümunələri:
- Quru budaq şıqq edərək qırıldı.
- Buz şıqq deyib iki yerə bölündü.
- Qapının menteşəsi şıqq edərək açıldı. (Bu misalda, sınma deyil, toxunma nəticəsində yaranan bir səs nəzərdə tutulur)
- Qəfil bir şıqq səsi eşidildi.
Göründüyü kimi, "şıqq" sözü yalnız ağac və bərk cisimlərin sınmasından yaranan səsi deyil, daha geniş mənada, qısa, kəskin və bütövlüyün pozulması ilə əlaqəli hər hansı bir səsi ifadə edə bilər. Həmçinin, bir qədər arxaik və ədəbi üslubda işlənən bir sözdür. Müasir Azərbaycan dilində daha az istifadə olunmasına baxmayaraq, bu sözün dəqiq mənasının və işlənmə nümunələrinin bilinməsi dilin zənginliyini anlamaq üçün vacibdir.