Tar1 (is.) Azərbaycan və İran xalqlarının mədəniyyətində mühüm yer tutan, mizrabla çalınan, uzun boyunlu, gövdəsi əsasən armudvari formada olan bir simli musiqi alətidir. Tarixən Azərbaycanın müxtəlif bölgələrində geniş yayılmış, həm klassik muğam musiqisində, həm də xalq musiqisində əsas ifa vasitəsi kimi istifadə edilmişdir. İran türklərinin də musiqi mədəniyyətində mühüm rol oynayan tar, Azərbaycan tarından bəzi struktur və səs xüsusiyyətlərinə görə fərqlənir.
Tarın səsi zərif, duyğulu və ifadəlidir. İncə işlənmiş və ustalıqla hazırlanmış gövdəsindən yayılan səs, ifaçının duyğularını dinləyiciyə effektiv şəkildə çatdırmağa imkan verir. Alətin səs tembri, simlərin sayı, mizrabın növü və ifaçının texnikası ilə müəyyən olunur. Müxtəlif bölgələrdə istifadə olunan tarların ölçüləri və səsləndirmə üsulları da bəzi fərqlər göstərə bilər.
Tarın mənşəyi haqqında müxtəlif fikirlər mövcuddur, lakin əsasən Orta Asiya və Yaxın Şərq musiqi alətləri ilə genetik əlaqəsi qəbul edilir. Uzun tarixi inkişaf prosesində tarın konstruksiyasında bəzi dəyişikliklər baş vermiş, lakin əsasən öz orijinal xüsusiyyətlərini qoruyub saxlamışdır. Azərbaycan tarı milli musiqi aləti kimi qəbul olunur və Azərbaycan mədəniyyətinin ayrılmaz tərkib hissəsidir. "Tar çalmaq" ifadəsi, tar aləti üzərində ifa etmək mənasını verir.
Cümlədə istifadəsi nümunələri:
- O, ustalıqla tar çalırdı.
- Konsertdə tarın gözəl səsi hamını valeh etdi.
- Muğam ifasında tar əsas yer tutur.
- Tar Azərbaycanın milli musiqi alətidir.
- Yeni hazırlanmış tar gözəl səslənirdi.