Tənbur (ər. تنبور – tanbūr) qədim Şərq mənşəli, armudvari formalı çanağı olan simli bir musiqi alətidir. Sözün etimologiyası ərəb dilindən gəlir və “tanbūr” formasında işlənir. Bu terminin etimoloji kökü tam aydınlaşdırılmasa da, bəzi tədqiqatçılar onu "səs vermək" mənasını verən bir kökdən törədiyini irəli sürürlər. Tənburun müxtəlif növləri mövcuddur və onun ölçüləri, simlərinin sayı və səslənmə xüsusiyyətləri coğrafi bölgə və musiqi ənənələrinə görə dəyişir.
Tənburun musiqi aləti kimi tarixi çox qədimdir və İran, İraq, Türkiyə, Ərəbistan və Orta Asiya kimi regionlarda geniş yayılıb. Müxtəlif mədəniyyətlərdə fərqli adlar altında tanınmaqla yanaşı, ümumi xüsusiyyətləri ilə seçilir. Tənbur ümumiyyətlə, uzun boyunlu, armudvari və ya qabvari çanağa malikdir. Çanağın materialı adətən taxta və ya əncir ağacından hazırlanır. Simləri ipəkdən, bağırsaqlardan və ya müasir materiallardan ola bilər. Səs dəyişdiricilərinə görə müxtəlif səs tonları əldə etmək mümkündür.
Azərbaycan musiqisində də tənbur əhəmiyyətli yer tutur. Xüsusilə muğam ifaçılığında geniş istifadə olunur və digər sazlarla birlikdə ansambllarda da yer alır. "Tənbur ilə telli sazı; Qabaqlaşıb çalaq barı" misalında olduğu kimi, tənbur digər simli alətlərlə birlikdə ifa oluna bilər, ansambl yaradaraq birgə ifanın əsasını təşkil edə bilər. Bu cümlədə tənburun digər sazlarla birlikdə çalındığını və harmoniyanın yaradılmasında rolunu vurğulayır.
Qeyd etmək lazımdır ki, "tənbur" sözü bəzən digər oxşar simli alətləri də ifadə etmək üçün istifadə oluna bilər. Lakin, əsas mənası yuxarıda göstərilən armudvari çanağa malik qədim Şərq simli musiqi alətidir.