Tembr [fr. timbre]: Hər bir səs mənbəyinin (insan səsi, musiqi aləti və s.) özünəməxsus səs keyfiyyətidir. Bu keyfiyyət səsin hündürlüyündən (tezliyindən) və intensivliyindən (qüvvətindən) fərqli olub, səsin "rəngini", "dokusunu" və ya "xarakterini" müəyyən edir. Tembr, səsin əsas tonuna əlavə olaraq əmələ gələn yüksək tezlikli harmoniklərin (üst tonların) nisbəti və intensivliyi ilə müəyyən olunur. Bu harmoniklərin miqdarı, tezliyi və onların əsas tona nisbəti səsin fərqli tembrini yaradır. Məsələn, eyni nota iki fərqli alətdə çalındığı zaman, hər iki not eyni hündürlükdə və intensivliyə malik olsa da, fərqli tembrə malik olacaqdır. Bir violonçelin səsi, bir skripkanın səsindən fərqli tembrə malikdir; eyni şəkildə, iki fərqli insanın səsləri də fərqli tembrə malikdir.
Tembrin təyini subyektiv ola bilər, yəni fərqli dinləyicilər eyni səsi fərqli şəkildə təsvir edə bilərlər. Ancaq fiziki olaraq tembr, səsin spektral tərkibi ilə müəyyən olunur; yəni səsi təşkil edən müxtəlif tezliklərin gücü ilə. Musiqi alətlərinin istehsalında və səs mühəndisliyində tembrin dəqiq idarə edilməsi vacibdir. Məsələn, vokalçılar səslərinin tembrini inkişaf etdirmək üçün səs təlimi keçirlər, səs mühəndisləri isə səsin tembrini dəyişdirmək üçün müxtəlif effektlərdən istifadə edirlər.
Cümlədə işlənmə nümunələri:
* O, gözəl səsə və unikal tembrə malik idi. * Bu alətin tembri çox yumşaqdır. * Səsin tembri onun emosiyalarını əks etdirirdi.
Qeyd etmək lazımdır ki, "ton" sözü ilə tembr arasındakı fərq aydın şəkildə başa düşülməlidir. Ton əsasən səsin yüksəkliyini ifadə edir, tembr isə onun keyfiyyətini.