Tənha sözü fars mənşəli olub, əsasən sifət və zərf kimi işlənir. Lüğətlərdə sadəcə "tək, yalnız,yalqız" kimi tərcüməsi verilsə də, mənası daha çoxsemanlı və kontekstdən asılıdır. "Tənha" sözü sadəcə say baxımından təklik ifadə etmir, həm də emosional və psixoloji bir vəziyyəti, yəni təcrid olunma, kimsəsiz qalma hisslərini əks etdirir.
Füzuli misalında olduğu kimi, "tənha" sözü fiziki təklik vəziyyətini ifadə edə bilər ("Səhrayə düşüb günəş misali; Tənha yürür oldu laübali." - Günəş kimi səhrada tək-tənha gəzirdi). Lakin, bu söz insanın daxili halını, özünü kimsəsiz, tərk edilmiş hiss etməsini də bildirə bilər. Məsələn: "O, böyük bir şəhərdə tənha hiss edirdi" cümləsində "tənha" sözü fiziki təklikdən daha çox psixoloji təcrid olunmanı ifadə edir.
Bundan əlavə, "tənha" sözü məkandan və ya əşyadan da istifadə oluna bilər. Məsələn, "tənha bir ev", "tənha bir yol" ifadələrində "tənha" sözü həmin yerlərin ətraf mühitdən uzaq, izolə olduğunu, sakit və səssiz olduğunu bildirir.
Beləliklə, "tənha" sözünün mənasını tam və dəqiq şəkildə "tək, yalnız,yalqız, təcrid olunmuş, kimsəsiz, tərk edilmiş, izolə olunmuş" kimi ifadələrlə izah etmək olar. Sözün mənasının dəqiq təfsiri həmişə cümlənin kontekstindən asılıdır.