Tərəcə sözü Azərbaycan dilində quruluşca və məna etibarilə zəngin bir termindir. Lüğətlərdə əsasən "üstünə barama qurdu buraxmaq və ya üstündə pambıq, meyvə və s. qurutmaq üçün qamış, qarğı və s.-dən hörgü" kimi izah olunsa da, bu tərif tam həcmini əks etdirmir. Əslində, tərəcə, müxtəlif materiallardan (qamış, qarğı, ağac budaqları, hətta ipdən) hörülmüş, müxtəlif ölçülü və formalı, əsasən günəşdən istifadə edərək məhsul qurutmaq və ya heyvanlara yem saxlamaq üçün istifadə olunan bir növ qurğudur.
Etimoloji baxımdan, "tərəcə" sözünün mənşəyi tam dəqiq müəyyən olunmasa da, türki dillərdəki "tərə" (yan, kənara) və ya "tərəf" (tərəf, istiqamət) kökləri ilə əlaqələndirilə bilər. Çünki tərəcələr adətən evlərin yanlarında, bağlarda və ya tarlalarda qurulur, məhsulun günəş şüalarını daha yaxşı qəbul etməsi üçün müəyyən bir tərəfə yönəldilir. Bundan əlavə, "cə" əlavəsi, çox güman ki, hər hansı bir quruluş və ya konstruksiyanı bildirir.
Tərəcənin istifadə sahələri müxtəlifdir. Əsasən barama qurutmaq üçün istifadə olunsa da, pambıq, tütün, müxtəlif meyvə-tərəvəz, ot və digər kənd təsərrüfatı məhsullarının qurutulmasında da geniş tətbiq olunur. Həmçinin, bəzi bölgələrdə qış üçün heyvan yemi saxlamaq üçün də tərəcədən istifadə edilir. Tərəcənin forması və ölçüsü istifadə məqsədindən və materialından asılı olaraq dəyişir. Bəziləri kiçik, sadə quruluşdadır, bəziləri isə daha böyük və mürəkkəb ola bilər.
Cümlə içərisində tərəcə sözünün işlənməsinə nümunələr:
- Ana barama qurutmaq üçün böyük bir tərəcə düzəltmişdi.
- Baharda quruduğumuz meyvələri böyük tərəcənin üstünə yığmışdıq.
- Qış üçün qurutduğumuz otları tərəcədə saxlayırıq.
- Köhnə tərəcənin qamışları çürümüşdü.
Beləliklə, "tərəcə" sözü sadəcə bir qurutma qurğusu deyil, həm də kənd təsərrüfatı mədəniyyətinin, əmək alətlərinin və həyat tərzinin ayrılmaz bir hissəsini təmsil edir.