Təzə (ərəb. təzə, fars. təzə) sifət. Yeni, köhnə olmayan, əvvəlki halından fərqli olaraq yaranmış, hazırlanmış və ya əldə edilmiş. Lüğətlərdə əsasən "yeni" kimi izah olunsa da, "təzə" sözü "yeni" sözündən daha geniş məna daşıyır və kontekstdən asılı olaraq bir neçə nüansı əhatə edə bilər. "Yeni" daha çox vaxt kontekstində yeni yaradılmışlığı ifadə edir, "təzə" isə bəzən daha təravətli, daha canlı, daha təbii, hətta yeniyetmə və ya təcrübəsiz mənalarını da ifadə edə bilər.
Məsələn, "təzə çörək" deyərkən, sadəcə yeni bişmiş çörəkdən deyil, həm də onun ətirli, yumşaq, isti və təravətli olmasından bəhs edirik. "Təzə meyvə" desək, bu, sadəcə yığıldığı gündən deyil, həm də onun dadının, rənginin və toxumasının təbii və sağlam olmasından xəbər verir. "Təzə gələn" ifadəsi isə yeni bir yerə, vəziyyətə gəlmiş kəs üçün işlənilir və həm yeniçə gəlməni, həm də bəlkə də o insanın hələ həmin mühitə tam uyğunlaşmamış olmasını bildirə bilər.
"Təzə" sözünün əsas sinonimləri "yeni", "təravətli", "canlı", "təbii"dir. Ancaq kontekstdən asılı olaraq "gənc", "təcrübəsiz", "son", "axırıncı" kimi sözlərlə də əvəz oluna bilər. Məsələn: "Aptekdən təzə dərman gətirmişdilər" cümləsində "təzə" sözü "yeni istehsal olunmuş" mənasını verir. "Təzə bişmiş çörək"də "təravətli", "isti" mənalarını əlavə edir. "Təzə gəlmiş qonaq" cümləsində isə "yeni gəlmiş" və "təcrübəsiz" mənaları da ehtiva edə bilər.
Fars mənşəli olan "təzə" sözü Azərbaycan dilində geniş yayılmış və müxtəlif kontekstlərdə işlənən bir sözdür. Onun mənası və işlənməsi zamanla dəyişməyib, əksinə, dilin təkamülü ilə zənginləşib və daha çox məna çalarları əldə edib.