Tısıldama sözü "tısıldamaq" felindən törəmiş isimdir. Lüğətlərdə sadəcə olaraq "tısıldamaq" felindən törəmə kimi qeyd olunsa da, mənasını daha ətraflı və dəqiq şəkildə izah etmək mümkündür. Əslində "tısıldama" sözü zəif, səssiz, anlaşılan olmayan bir səsin, ya da bir şeyin incə və davamlı təkrarlanan səsinin ifadəsidir. Bu səs çox vaxt narahatlıq, qorxu, əsəbilik və ya narahatlığın ifadəsidir. Səsin zəif olması, eşidilməsinin çətin olması və qeyri-müəyyən olması, "tısıldama" sözünün mahiyyətini təşkil edir.
Məsələn, "uşağın tısıldaması" ifadəsi uşağın qorxu və ya narahatlıqdan incə, ancaq eşidilən bir səs çıxardığını bildirir. Bu, ağlamaqdan fərqli olaraq daha zəif və fasiləsiz bir səsdir. "Qaranlıq otaqdan gələn tısıldama" ifadəsində isə ətraf mühitin yaratdığı qeyri-müəyyən və narahatedici bir səsin ifadə olunması nəzərdə tutulur. Burada səsin mənbəyi bilinmir, ancaq onun varlığı qaranlığın qorxulu və narahatedici atmosferini gücləndirir.
Etimoloji baxımdan, "tıs" kökünün sözün əsasını təşkil etdiyini düşünə bilərik. "Tıs" sözü özü də zəif, boğulmuş bir səsi ifadə edir. "-lama" şəkilçisi isə hərəkəti və davamlılığı bildirir. Beləliklə, "tısıldama" sözü zəif, davamlı, boğulmuş bir səsin davamlılığını və təkrarlanmasını ifadə edir.
Müxtəlif cümlələrdə "tısıldama"nın işlənməsi onun mənasını daha aydın şəkildə göstərir:
- Küçədən qəribə bir tısıldama gəlirdi.
- Qorxusundan uşaq tısıldayırdı.
- Qaranlıq meşənin dərinliyindən bir tısıldama eşidildi.
- Avtomobilin mühərrikindən zəif bir tısıldama səsi gəlirdi.
Yekun olaraq, "tısıldama" sözü zəif, davamlı, anlaşılan olmayan, çox vaxt qorxu, narahatlıq və ya əsəbiliklə əlaqəli olan bir səsi ifadə edir. Sözün işlənmə sahəsi geniş deyil, lakin müəyyən kontekstlərdə mənanı dəqiq və təsirli şəkildə çatdırmaq üçün çox uyğundur.