Tikanyarpaq sifəti, əsasən bitkilərin yarpaqlarının formasını və toxunma xüsusiyyətini təsvir etmək üçün işlədilir. Lüğətlərdə sadəcə "yarpaqları tikan kimi, itiuclu olan" şəklində izah olunsa da, daha dəqiq və geniş bir izah vermək mümkündür. Tikanyarpaq termini, yarpaq bıçağının kənarlarının iti, iynə və ya tikanvari çıxıntılarla bəzədilməsini ifadə edir. Bu çıxıntılar o qədər iti ola bilər ki, toxunduqda dəriyə batar və zədələyə bilər. Bəzən bu çıxıntılar yalnız yarpağın kənarlarında yerləşir, bəzən isə yarpaq səthinin özündə də ola bilər.
Terminin etimologiyasına nəzər salsaq, "tikan" sözünün kökü qədim türk dillərindən gəldiyini görərik. İti, batıcı bir cismi bildirən "tikan" sözü ilə "yarpaq" sözünün birləşməsindən əmələ gələn "tikanyarpaq" sözü də bu mənanı dəqiq əks etdirir. Beləliklə, "tikanyarpaq" sözü həm morfoloji, həm də semantik olaraq aydın və dəqiq bir mənaya malikdir.
Cümlə içərisində istifadəsinə nümunələr:
- Bağçada tikanyarpaq bir kol gördüm.
- Tikanyarpaqlı bitkilər çox vaxt özünü müdafiə üçün bu xüsusiyyətdən istifadə edir.
- Onun əlləri tikanyarpaqlı bitkilərin batıcı yarpaqlarından yaralanmışdı.
- Tikanyarpaq ağacın budaqlarını kəsmək çox çətin idi.
Qeyd etmək lazımdır ki, "tikanyarpaqlı otlar" ifadəsi bir qədər ümumiləşdirilmiş bir ifadədir. Çünki bütün otlar tikanyarpaqlı deyil. Daha dəqiq ifadə üçün, konkret bitkinin adını göstərmək məsləhətdir. Məsələn, "tikanlı gicitkən" və ya "tikanlı dəfnə" kimi.