Toppuş sözü Azərbaycan dilində sifət olaraq işlənir və əsasən "kök, sağlam, dolğun bədənli" mənasında istifadə olunur. "Koppuş" sözü ilə sinonimdir, lakin "koppuş" daha çox uşaqlar üçün istifadə olunur, "toppuş" isə həm uşaqlar, həm də böyüklər üçün uyğun gəlir. Hər iki söz, əsasən bədənin dolğunluğunu, sağlamlığını və möhkəmliyini ifadə edir.
Etimoloji baxımdan, "toppuş" sözünün mənşəyi dəqiq müəyyən olunmasa da, türk dillərindəki "top" kökündən törəmiş ola bilər. "Top" sözü, yuvarlaq, dolğun əşyaları ifadə edir və bu məna "toppuş" sözünə də keçmişdir. Beləliklə, "toppuş" sözü, əsasən, yuvarlaq və dolğun formaları xatırladan bədən quruluşunu ifadə edir. "Toppuş" sözünün "kök" və "sağlam" mənaları isə bu dolğunluqla əlaqəli olaraq səhhətli bir görünüşü ifadə etməsindən irəli gəlir. Yəni, toppuş olmaq, zəif və xəstə görünməmək deməkdir.
Verilən nümunə cümləsində ("Elxan toppuş ayaqlarını qaldırıb xalçaya endirdi.") "toppuş" sözü ayaqların dolğunluğunu və möhkəmliyini vurğulayır. Bu isə sözün yalnız bədənin ümumi dolğunluğunu deyil, bədənin ayrı-ayrı hissələrinin də dolğun və möhkəm olduğunu ifadə etmək qabiliyyətinə malik olduğunu göstərir. Digər nümunə cümlələrdə isə "Toppuş uşaq", "Toppuş qadın", "Toppuş əllər" kimi ifadələrdə müvafiq olaraq uşağın, qadının və əllərin dolğunluğunu ifadə etmək üçün işlədilə bilər.
Qısaca desək, "toppuş" dolğun, kök, sağlam və möhkəm görünüşü ifadə edən, əsasən müsbət konnotasiya daşıyan bir sifətdir və həm bədənin ümumi görünüşü, həm də ayrı-ayrı hissələri üçün istifadə oluna bilər.