Toy-büsat sözü Azərbaycan dilində geniş yayılmış, əsasən şənlik, bayram və təntənəli məclisləri ifadə edən bir termindir. Lüğətlərdə sadəcə "toy-bayram" kimi izah olunsa da, mənası daha zəngin və çoxşaxəlidir. "Toy" sözü özünün əsl mənasında nikah mərasimini, "büsat" isə geniş şəkildə şənlik, bayram, təntənə və ya hətta zəngin süfrəni ifadə edir. Beləliklə, "toy-büsat" birlikdə düşünüləndə, sadəcə toy mərasimindən daha geniş bir məna kəsb edir və hər hansı bir sevincli, əyləncəli və təntənəli hadisəni, yaxud da bu hadisəyə aid bütün atributları (bəzək-düzənc, qonaqlar, süfrə və s.) əhatə edir.
Etimoloji baxımdan "toy" sözü fars mənşəlidir və "nikah, evlilik" mənasını verir. "Büsat" sözü isə ərəb mənşəli olub, "yayılma, sərilmə, yayılmış xalça, örtük" və ya daha geniş mənada "məclis, qonaqlıq, süfrə" mənalarını da özündə cəmləşdirir. Bu iki sözün birləşməsi, şənliyin, bayramın həm mahiyyətini, həm də görünüşünü, təntənəli və zəngin bir atmosferi təsvir edir.
Aşıq Ələsgərin misalında olduğu kimi, "Sağdışı Mələkdi, var toy-büsatı; Anası Nazənin, həmzədir zatı." bəndində "toy-büsat" sevincli hadisənin – bu halda toyun – özündə cəmləşdirdiyi bütün əlamətlər, əhval-ruhiyyə və ətraf mühit ilə birlikdə ifadə olunur. Yəni, sadəcə toy deyil, onunla bağlı olan bütün sevinc, şadlıq və təntənəni əhatə edir.
"Toy-büsat qurmaq" ifadəsi isə şənlik təşkil etmək, bayram hazırlamaq, təntənəli bir məclis düzəltmək mənasında işlənir. Bu ifadə, hadidənin təşkili, hazırlığı və həyata keçirilməsi prosesini özündə ehtiva edir. Məsələn: "Qızının toy-büsatını qurmaq üçün ailə bütün qohum-əqrəbasını dəvət etdi." və ya "Onlar övladlarının yaxşı təhsil almasını qeyd etmək üçün böyük bir toy-büsat qurdular."