Tutumsuz sifəti, əşyaların həcm və ya tutumunun azlığını, kiçikliyini bildirir. Əsas mənası "az şey tutan", "tutumu kiçik olan"dır. Lüğətlərdəki qısa izahı bu mənanı tam əhatə etmir. Daha dəqiq desək, tutumsuzluq, həm fiziki həcm, həm də funksional tutum baxımından başa düşülə bilər.
Fiziki tutumsuzluq: Bu, əşyanın həcminin kiçik olmasına işarə edir. Məsələn, "tutumsuz qazan" ifadəsi, qazanın kiçik həcmdə maye saxlama qabiliyyətinə malik olduğunu bildirir. Bu mənada, tutumsuz sözü "kiçikhəcmli", "balaca", "cılız" kimi sözlərlə sinonim ola bilər. "Tutumsız bir qabda çoxlu yemək bişirmək mümkün deyil." cümləsində bu məna açıq şəkildə görünür.
Funksional tutumsuzluq: Bu isə daha geniş bir məna daşıyır. Bir əşyanın öz funksiyasını yerinə yetirmək üçün kifayət qədər imkanlara, qabiliyyətə malik olmaması deməkdir. Məsələn, "tutumsuz bir plan" ifadəsi, planın uğursuzluğa məhkum olduğunu, məqsədə çatmaq üçün lazımi resursları və ya strategiyaya malik olmadığını göstərir. Bu mənada "səmərəsiz", "qeyri-kafi", "zəif" kimi sözlərlə sinonim ola bilər. "Onun tutumsuz təklifi heç kimə maraqlı gəlmədi." cümləsində bu məna aydın görünür.
Etimoloji baxımdan: "Tutumsuz" sözü "tutum" kökünə "-suz" (mənfi məna bildirən) şəkilçisinin əlavə olunması ilə əmələ gəlmişdir. "Tutum" sözü isə türk dillərindən gələn köhnə bir sözdür və "saxlama qabiliyyəti", "həcm", "qabiliyyət" mənalarını ifadə edir.
Yekun olaraq, "tutumsuz" sözünün mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər. Lakin əsas mənası həmişə "az şey tutma" ilə əlaqəlidir, istər fiziki, istərsə də funksional mənada.