Tüstü sözü Azərbaycan dilində geniş yayılmış bir sözdür və bir çox kontekstdə istifadə olunur. Əsas mənası yanan maddələrdən havaya qalxan, dumana bənzər, qazvari və kiçik hissəciklərdən (kəsif zərrəciklər) təşkil olunmuş bir qarışıqdır. Bu hissəciklər yanma prosesində əmələ gəlir və həm qaz, həm də maye, həm də bərk maddələrdən ibarət ola bilər.
Lüğətlərdəki "dumanaoxşar" tərifi tüstünün görünüşünü tam əks etdirməsə də, əsas xüsusiyyətini – yayılma və görünmə qabiliyyətini ifadə edir. Tüstünün rəngi və sıxlığı yanan maddənin növündən, yanma intensivliyindən və digər amillərdən asılı olaraq dəyişir. Məsələn, ağacın yanması zamanı əmələ gələn tüstü ağ və ya bozumtul, kartonun yanması zamanı isə qara olur. "Qara tüstü" ifadəsi intensiv və tam yanmayan maddələrin yanması nəticəsində əmələ gələn qaranlıq, sıx tüstü üçün istifadə olunur.
Tüstü sözü həm də metaforik mənada işlədilə bilər. Məsələn, "qəzəb tüstüsü", "siqaret tüstüsü", "maşın tüstüsü" ifadələrində tüstü konkret yanan maddədən əmələ gələn qaz qarışığı deyil, əsəb, siqaretdən çıxan tüstünün qoxusu və ya maşından çıxan tüstünün qatı qoxusu kimi abstrakt mənalar ifadə edir. Bu hallarda tüstü, müəyyən bir hadisənin görünən və ya hiss edilən nəticəsini simvolizə edir.
Etimalogiyasına gəldikdə, "tüstü" sözünün kökü Türk dillərindəki "tütmək" (yanmaq, tüstülənmək) felindən törəmişdir. Bu, sözün mənasının yaranma tarixçəsinə işıq salır və onun əsas mənasının yanma prosesi ilə sıx əlaqədə olduğunu göstərir.
Qısacası, "tüstü" sözü həm konkret, həm də metaforik mənalarda istifadə olunan, yanma prosesi ilə sıx bağlı olan və Azərbaycan dilinin zəngin leksikasının ayrılmaz bir hissəsi olan bir sözdür.