Uc-bucaqsız sözü Azərbaycan dilində geniş yayılmış sifətdir. Əsas mənası "ucu və bucağı olmayan", yəni həddi-hüdudu, məhdudiyyəti olmayan, sonsuz genişlik və məkanda yayılmış deməkdir. Bu, həm fiziki məkanlar (məsələn, səhra, okean), həm də mücərrəd anlayışlar (məsələn, səbr, sevgi, imkanlar) üçün işlədilə bilər.
Etimoloji baxımdan "uc" sözü "kənar", "son" mənalarını verir, "bucaq" isə "kəskin əyrilik", "dönüş" mənalarını ehtiva edir. "Uc-bucaqsız" ifadəsində bu iki sözün birgə işlənməsi "hər hansı bir kənar və ya bucağın olmaması" fikrini ifadə edir. Bu, sözün mənasının tamamilə məhdudiyyətsizliyi, sonsuzluğu vurğuladığını göstərir.
Sözün mənası kontekstdən asılı olaraq nüanslaşa bilər. Məsələn, "Uc-bucaqsız bir səhra" ifadəsi fiziki bir məkanı, sonsuzluğunu və genişliyini ifadə edərkən, "Uc-bucaqsız bir sevgi" ifadəsi sevginin sonsuzluğunu, hədd-hüdudu olmamasını, məhdudlaşdırıla bilməməsini ifadə edər. "Onun uc-bucaqsız səbrini həsəd aparıram" kimi cümlələrdə isə söz müəyyən bir xüsusiyyətin çoxluğunu, həddən artıqlığını vurğulayır.
Qeyd etmək lazımdır ki, "uçsuz-bucaqsız" sözü ilə "uc-bucaqsız" sözləri sinonimdir və bir-birini əvəz edə bilər. Lakin "uçsuz-bucaqsız" daha çox poetik üslubda, ədəbi əsərlərdə işlədilir.
Nümunə cümlələr:
- Uc-bucaqsız bir səhrada yolunu itirmişdi.
- Onun uc-bucaqsız qəlbi hər kəsə yer tapırdı.
- Uc-bucaqsız imkanlar qarşısında aciz qalmışdı.
- Uc-bucaqsız bir dəniz kimi geniş idi düşüncələri.