Üzümçülük (viticultura) – üzüm bitkisinin becərilməsi, yetişdirilməsi və onun məhsuldarlığının artırılması ilə məşğul olan kənd təsərrüfatı sahəsidir. Bu sahə üzümün əkilməsini, qulluğunu, xəstəlik və zərərvericilərdən müdafiəsini, məhsulun yığılmasını, emalını və saxlanmasını əhatə edir. Üzümçülük sadəcə olaraq üzüm tənəklərinin əkilməsi və üzüm yetişdirilməsi deyil, həmçinin torpağın hazırlanması, suvarma sistemlərinin qurulması, gübrələmə, budama, dəstəkləmə, məhsulun keyfiyyətinin yüksəldilməsi üçün müxtəlif aqrotexniki tədbirlərin həyata keçirilməsini də özündə birləşdirir.
Üzümçülüyün əsas məqsədi yüksək keyfiyyətli və miqdarda üzüm məhsulu əldə etməkdir. Bu məhsul sonradan təzə istehlak üçün, şirə, şərab, quru üzüm (keşmiş) və digər üzüm məhsullarının istehsalı üçün istifadə olunur. Beləliklə, üzümçülük sadəcə bir kənd təsərrüfatı sahəsi deyil, həm də qida sənayesinin, xüsusilə şərabçılığın əsasını təşkil edən mühüm bir sahədir. Üzümçülük müəssisələri, şərab zavodları, üzüm emalı müəssisələri üzümçülüyün inkişafı ilə sıx bağlıdır.
Tarixən üzümçülük bir çox regionlarda inkişaf etmiş, mədəniyyət və iqtisadiyyat üçün əhəmiyyətli rol oynamışdır. Müasir üzümçülükdə yeni texnologiyaların tətbiqi, seleksiya işləri, xəstəliklərə davamlı sortların yetişdirilməsi məhsuldarlığı və keyfiyyəti artırmaq üçün geniş istifadə olunur. Üzümçülüyün inkişafı iqtisadiyyata müsbət təsir göstərir, yeni iş yerləri yaradır və ixrac potensialını artırır. Məsələn, "Üzümçülük təsərrüfatın gəlirli sahələrindən biridir" ifadəsi bu sahənin iqtisadi əhəmiyyətini vurğulayır.