VADAR [fars. مجبور - məcbur] Azərbaycan dilinə fars dilindən keçmiş bir sözdür. Əsas mənası "məcbur edilmiş", "məcburiyyət qarşısında qalmış" deməkdir. Ancaq sadəcə "məcbur" sözündən fərqli olaraq, vadar olma hərəkətinin istəksizlik, öz istəyinin əksinə olaraq edildiyini daha güclü vurğulayır. Məcburluğun daxili və ya xarici bir qüvvə tərəfindən qoyulduğu önəmli deyil; vadar olma, hərəkətin istəksiz şəkildə yerinə yetirilməsinə diqqət çəkir.
Misal olaraq, "Mən belə etməyə vadaram" cümləsində şəxsin hərəkətinin öz istəyinə zidd olaraq, məcburiyyət altında edilməsi vurğulanır. Bu, sadəcə "Məcbur olmuşam" ifadəsindən daha güclü və emosional bir ifadədir. Vadar olma həmişə bir səbəbə malikdir, bu səbəb isə ya daxili (vicdan əzabı, vəzifə hissi), ya da xarici (təzyiq, təhdid) ola bilər.
VADAR ETMƏK ifadəsi isə bir başqasını məcbur etmək, istəmədən bir iş görməyə məcbur etmək mənasını verir. Bu, sadəcə "məcbur etmək"dən fərqli olaraq, daha çox emosional və psixoloji təzyiqə, təhdidə və ya manipulyasiyaya əsaslanan məcburiyyəti ifadə edir. Məsələn, "Onu bu işi görməyə vadar etmək üçün hədələdilər" cümləsində məcburiyyətin səbəbi birbaşa təhdiddir. Əgər "Məcbur etmək" daha neytral bir ifadədirsə, "Vadar etmək" ifadəsi daha çox mənfi kontekstdə işlənir və məcburiyyətin xoşagəlməz bir hal olduğunu bildirir.
Cümlədəki "Bu xətti-hərəkəti tutub getməyə möhtərəm yazıçıları vadar etmək" ifadəsi isə yazıçıları onların əsərlərini davam etdirməyə, müəyyən bir xətt üzrə hərəkət etməyə məcbur etmək mənasını verir. Burada məcburiyyət təzyiq, təbliğat, ya da yazıçıların özünün mənəvi borcu kimi faktorlardan irəli gələ bilər. "Vadar etmək" burada yazıçılarda müəyyən bir hərəkətə meyl yaratmaq, onlara bu hərəkəti etmək zərurətini hiss etdirmək mənasını da ehtiva edir.