Vaksinləmə (tibb.): "Vaksinləmək" fellərinin törəmə isimidir. Tibbdə müəyyən xəstəliklərə qarşı immunitet əldə etmək məqsədilə, zəiflədilmiş və ya öldürülmüş patogenlərin, onların toksinlərinin və ya antijenlərinin orqanizmə daxil edilməsi prosesi. Bu proses, xəstəliyə səbəb olan mikrobların (bakteriya, virus və s.) zəiflədilmiş və ya tamamilə zərərsizləşdirilmiş formalarının, onların toksinlərinin və ya əhəmiyyətli antijenik komponentlərinin (məsələn, kapsula polisaxaridlər) orqanizmə yeridilməsi ilə həyata keçirilir.
Vaksinləmənin əsas məqsədi, orqanizmin immun sistemini həmin xəstəliyə qarşı müdafiə mexanizmi inkişaf etdirməyə stimullaşdırmaqdır. Bu zaman immunitet sistemində xəstəliyə səbəb olan mikroba xas antijenlərə qarşı antikorlar və xüsusi immun hüceyrələr əmələ gəlir. Gələcəkdə həmin mikrobla təmasda olduqda bu hazır immunitet sistemi orqanizmi xəstəlikdən qoruyur və ya xəstəliyin gedişatını yüngülləşdirir.
Vaksinləmənin müxtəlif üsulları mövcuddur: dərialtı, əzələdaxili, damardaxili enjeksiyalar, ağızdan qəbul edilən vaksinlər və s. Vaksinlərin tərkibi, tətbiq üsulu və effektivliyi istifadə olunan patogenin növündən və xəstəliyin xüsusiyyətlərindən asılıdır. Müasir tibbdə çox sayda effektiv vaksinlər mövcuddur ki, onlar çoxsaylı yoluxucu xəstəliklərin profilaktikasında geniş istifadə olunur (məsələn, qızılca, qırmızıca, kabak, qrip, polio, tetanos, difteriya və s.).
Vaksinləmə, kollektiv immunitetin formalaşması baxımından da əhəmiyyətlidir. Əhalinin kifayət qədər hissəsinin vaksinlənməsi xəstəliyin yayılmasını əhəmiyyətli dərəcədə məhdudlaşdırır və hətta tamamilə aradan qaldırmaq imkanı verir. Bununla yanaşı, vaksinləmənin bəzi əks-göstərişləri və yan təsirləri də ola bilər. Buna görə də vaksinləmədən əvvəl həkim məsləhəti almaq vacibdir.