Vallahi sözü ərəb mənşəli olub, "وَاللّٰهِ" (və-llahi) şəklində yazılır. "وَ" (və) bağlayıcı partikula, "اللّٰهِ" (Allahu) isə "Allah" sözünün mənsubiyyət halıdır. Beləliklə, sözün tam mənası "və Allaha (and olsun)" deməkdir. Lüğətlərdə sadəcə "Allaha and olsun" şəklində verilsə də, mənası kontekstdən asılı olaraq bir neçə tərəfə yönələ bilər.
Əsasən, hər hansı bir iddianın, fikrin və ya xəbərin doğruluğuna inandırmaq məqsədilə istifadə olunur. Söhbət ərzində həmsöhbətin etimadını qazanmaq, fikrin ciddiyyətini vurğulamaq və ya həqiqəti təsdiq etmək üçün işlədilir. "Vallahi" sözü ilə söylənən hər şeyin həqiqət olduğu zəmanət verilməsə də, danışanın sözlərinə inamı artırır.
Misal üçün, "Vallahi, səni aldatmadım" cümləsində danışan öz sözünün doğruluğuna and içir və dinləyicini inandırmağa çalışır. Digər tərəfdən, "Vallahi, heç bilmirdim" cümləsi isə bir şeydən xəbərsiz olmağın vurğulanması üçün işlədilir. Beləliklə, "Vallahi" sözü həm bir şeyi təsdiq etmək, həm də inkar etmək məqsədilə istifadə oluna bilər. Ancaq hər iki halda da sözün emosional və ifadəlilik yükü vardır.
Sözün "billah" ("بِاللهِ" - Allaha) ilə birlikdə işlənməsi onun təsirini artırır. "Vallah və billah!" ifadəsi daha qüvvətli bir and içməni ifadə edir. Bunun səbəbi "və" bağlayıcısının iki ayrı and içmənin birləşdirilməsidir. Belə bir ifadə, danışanın sözlərinə inanmağa daha çox təkan verir.
Qeyd etmək lazımdır ki, "Vallahi" kimi and içmə sözlərinin istifadəsi dini və etik baxımdan müzakirə edilə bilər. Çünki həddindən artıq istifadəsi sözün dəyərini azalda və həqiqətdən uzaqlaşdıra bilər. Ona görə də, bu cür ifadələrdən ehtiyatla və yerində istifadə etmək daha düzgündür.