Vəhm (ər. وهم) sözü əsasən əsli-əsası olmayan, sübutsuz bir fikir və ya xəyal mənasında işlənir. Lüğətlərdəki təriflər bu əsas mənanı əhatə etsə də, daha geniş bir şəkildə izah etmək mümkündür. Vəhm, subyektiv təcrübəyə əsaslanan, obyektiv gerçəkliyə uyğun gəlməyən bir düşüncə və ya duyğudur. Bu, sadəcə bir xəyal deyil, həm də bu xəyalın yarada biləcəyi narahatlıq, qorxu və ya şübhə hisslərini də əhatə edir.
Vəhm, insanın duyğu, təcrübə və ya qənaətlərinə əsaslanan psixoloji bir haldır. Bu hal, həqiqətə uyğun gəlməməsinə baxmayaraq, şəxs tərəfindən real kimi qəbul edilə bilər. Məsələn, bir insanın özünü təhlükədə hiss etməsi, ancaq bu təhlükənin real bir əsası olmaması vəhmə misal ola bilər. Bu vəhm, vahimə və ya yersiz qorxuya səbəb ola bilər.
Sözün mənşəyinə nəzər salsaq, ərəb dilindən gəldiyini görürük. Ərəb dilindəki "وهم" (vəhm) sözü, "xəyal", "səphillənmə", "aldanma" kimi mənaları da özündə əks etdirir. Ona görə də, vəhm yalnız qorxu deyil, həm də yanlış bir qənaət, səhv bir düşüncə, realiteyə uyğun olmayan bir təsəvvür ola bilər.
Cümlə içərisində necə işləndiyinə dair nümunələr:
- Səhər yuxudan oyananda, qəribə bir vəhm içində idim.
- Onun bu qədər dərin dənizə təkbaşına getməsi mənimdə böyük bir vəhm yaratdı.
- Yalnız vəhm idi, həqiqətən də elə deyildi.
- Qaranlıq küçədə gəzərkən, arxadan gələn səslərdən vəhmə düşdüm.
- Gözü qəmzən gəlib can qəsdinə, amma budur vəhmim; Düşə nahəq yerə qanlar ik (bu misal nümunədə vəhm, əsassız qorxu və şübhəni ifadə edir).
Beləliklə, "vəhm" sözünün mənası yalnız "əsassız fikir" və ya "yersiz qorxu" ilə məhdudlaşmır. O, insanın subyektiv təcrübəsinin obyektiv gerçəkliyə uyğun gəlməməsi ilə nəticələnən daha geniş bir psixoloji vəziyyəti ifadə edir.