Vərəsə (ər. ورثة - varasa) sözü ərəb mənşəli olub, köhnə və rəsmi üslubda işlənən bir termindir. Müasir Azərbaycan dilində əsasən hüquqi kontekstdə istifadə olunur. Ən geniş mənası ilə vərəsə, bir şəxsin vəfatından sonra onun əmlakına, mülkiyyətinə və ya digər hüquqi varlıqlarına qanun yolu ilə (yaxın qohumluq əlaqəsi əsasında) və ya vəsiyyət əsasında sahib çıxan şəxs və ya şəxslərdir.
Qanunla müəyyən edilmiş qohumluq dərəcəsinə görən vərəsələr qanuni vərəsələr adlanır. Vəsiyyətnamə əsasında mülkə sahib olan şəxslər isə vəsiyyət vərəsələridir. Vərəsəlik hüququ, mülkiyyət hüququnun vacib bir tərkib hissəsi olub, qanunla dəqiq tənzimlənir və vərəsələrin hüquq və vəzifələrini müəyyən edir. Vərəsəlik prosesi mürəkkəb ola bilər və vərəsələrin sayı, qohumluq dərəcələri, vəsiyyətin mövcudluğu və məzmunu kimi amillərdən asılıdır.
Qeyd etmək lazımdır ki, "vərəsə" sözü "varis" sözünün sinonimi kimi işlənə bilsə də, "vərəsə" sözü daha köhnə və rəsmi üsluba aiddir. Müasir Azərbaycan dilində "varis" sözü daha çox istifadə olunur. "Vərəsə" sözü, xüsusən də hüquqi sənədlərdə, məhkəmə qərarlarında və ədəbiyyatın köhnə nümunələrində rast gəlinir. Məsələn: "Atasının vəfatından sonra o, bütün mülkünün yeganə vərəsəsi oldu." və ya "Vərəsələr mirasın bölüşdürülməsi ilə bağlı mübahisəyə düşdülər."
Beləliklə, "vərəsə" sözü yalnız mülkiyyətin varisinə deyil, həm də hüquqların, vəzifələrin və digər varlıqların varisinə aid ola bilər. Lakin bu geniş məna ümumi istifadədə daha az rast gəlinir.