Vəsət (ər. وَسَط - vəsıt) sözü ərəb mənşəli olub, "orta", "aralıq", "mərkəz" mənalarını ifadə edir. Lüğətlərdə sadəcə "orta" mənası ilə qeyd olunsa da, kontekstə görə daha geniş və çoxqatlı mənalar da kəsb edə bilir. Bu mənalar fəza, zaman, miqdar, dərəcə və ya iyerarxiya baxımından orta mövqeyi bildirir.
Fəza baxımından: Bir məkanın, obyektin və ya sahənin ortasını, mərkəzini bildirir. Misal olaraq, "Böyükxanım evin vəsətində döşək üstündə əyləşmişdir" cümləsində "vəsət" evin mərkəz nöqtəsini göstərir. Başqa bir nümunə olaraq, "Masanın vəsətində bir qab gül qoymuşdu" cümləsini göstərə bilərik. Burada "vəsət" masanın orta hissəsini ifadə edir.
Zaman baxımından: Bir hadisənin, prosesin və ya dövrün ortasını, aralıq hissəsini bildirə bilər. Məsələn, "İlin vəsətində hava isti olur" cümləsində "vəsət" ilin ortasını, yay aylarını ifadə edir.
Miqdar və dərəcə baxımından: Miqdar və ya dərəcənin orta səviyyəsini bildirir. Məsələn, "Onun bacarığı vəsət səviyyədədir" cümləsində "vəsət" orta səviyyəni ifadə edir.
İyerarxiya baxımından: Bəzi hallarda "vəsət" sözü bir qrupun, iyerarxik quruluşun ortasında yer alan bir mövqeyi də bildirə bilər. Məsələn, "O, vəzifədə orta vəsətdə idi" deyərkən, nə çox yüksək, nə də çox aşağı bir mövqedə olduğunu ifadə edirik.
Musiqi terminologiyasında: "Orta səs" mənasında işlənir. Bu, musiqi səslərinin yüksəklik miqyasında orta hissəsini təmsil edir.
Qeyd edək ki, "vəsət" sözü müasir Azərbaycan dilində "orta" sözü ilə əvəz edilə bilsə də, bəzi hallarda "orta" sözü ilə ifadə olunan mənanı daha dəqiq və ifadəli şəkildə çatdırır. Kontekstə görə "orta", "aralıq", "mərkəz", "səviyyə" kimi sözlərlə əvəz oluna bilər, amma hər bir halda "vəsət" sözünün özünəməxsus stilistik və semantik çalarları vardır.