Vız (təkl. bax vızıltı): Bu söz, arıların, milçəklərin və ya digər uçan həşəratların yaratdığı səs-küyə aid olub, yüksək tezlikli, davamlı və nazik bir səsi ifadə edir. "Vız" sözü, həmin səsin təbiətini əks etdirən onomatopoetik bir sözdür, yəni səsin özü ilə fonetik olaraq uyğun gəlir. Arılar vızıldayaraq uçuşur, milçəklər vızıldayaraq qulaqları əsəbiləşdirir kimi ifadələrdə işlənir. Sözün kökü türk dillərindəki vız-vız, vızıldamaq kimi sözlərlə etimoloji bağlılığı vardır. Bu səs-küyün intensivliyini, tezliyini və davamlılığını ifadə etmək üçün "vızıldamaq", "vızıldayıb uçmaq" kimi feil formasından da istifadə oluna bilər.
Vız durmaq: Bu isə frazeoloji bir birləşmə olub, əsasən saçların dik durması, tüklənməsi, çox qarışıq vəziyyətdə olması mənasını verir. Bu mənada "vız" sözü, saçların tüklənməsinin yaratdığı qeyri-adi görünüşü, hətta vızıltıya bənzər bir təəssürat yaratdığını simvolizə edir. Məsələn, "Qorxudan saçları vız durdu" cümləsində qorxu hissinin intensivliyini və onun fiziki təzahürünü ifadə etmək üçün istifadə olunur. "Vız durmaq" ifadəsi həmçinin, narazılıq, qəzəb və ya digər mənfi hisslərin fiziki təzahürünü (məsələn, əsəbiləşmədən bədəndəki gərginliyi) təsvir etmək üçün də işlənə bilər. Bu mənada söz əsasən məcazi mənada işlənir.