Vız-vız: Bu söz əsasən onomatopoetik bir sözdür, yəni səsin təqlididir. "Vız-vız" sözü arıların, milçəklərin və ya oxşar kiçik uçan həşəratların qanadlarının yaratdığı səsi təsvir edir. Lüğətlərdə tez-tez "vızıltı" ilə sinonim kimi göstərilir, lakin "vız-vız" daha spesifik, daha canlı və səsi daha yaxından əks etdirən bir ifadədir. Mənası, birbaşa səs təqlidindən irəli gələrək, həmin səsi çıxaran hərəkəti və ya hadisəni bildirir. "Arılar vız-vızla uçuşur" cümləsində olduğu kimi, söz birbaşa səsin təsvirini verir.
İkinci mənası isə frazeoloji bir birləşmədə işlənir: "Vız durmaq". Bu ifadə "dik durmaq", "pırtlaşmaq", "qarışmaq", "qabarmaq" mənalarını verir. "Saçları vız durub" cümləsində saçların qarışmış, düzlənməmiş vəziyyətini ifadə edir. Bu istifadədə "vız" sözü, səs təqlidindən kənara çıxaraq, həcmi, sıxlığı və qarışıqlığı ifadə edir. Burada səs təqlidinin məcazi bir əks olunması var: qarışıq, qabarmış saçlar sanki "vızıldayan" bir kütləyə bənzəyir. Bu məcazi məna, sözün onomatopoetik kökünə əsaslanaraq inkişaf etmişdir.
Qeyd etmək lazımdır ki, "vız durmaq" ifadəsi daha çox şifahi dilə məxsusdur və ədəbi dildə daha az işlənir. Ancaq dialektlərdə geniş yayılmış və canlı ifadədir. "Vız-vız" sözü isə həm şifahi, həm də ədəbi dildə işlənir və ədəbi dil üçün qəbul edilə bilən bir sözdür.
Ümumi olaraq, "vız-vız" sözünün iki əsas istifadəsi var: birincisi, onomatopoetik olaraq səsin təqlidini verən birbaşa məna; ikincisi isə "vız durmaq" frazeoloji birləşməsində məcazi mənada işlənməsi. Hər iki halda da sözün mənşəyi və əsas mənası onun səs təqlidindən irəli gəlir.