Vicvicə sözü Azərbaycan dilində geniş yayılmış, köhnə mənşəli bir sözdür. İzahlı lüğətlərdə əsasən "üşütmə, titrəmə" kimi tərcümə olunsa da, mənası daha çox kontekstdən asılı olaraq dəyişir. Sadəcə fiziki üşütməni deyil, həm də daxili, ruhi bir titrəməni, həyəcanı, qorxunu və ya qəfil, gözlənilməz bir hadisədən doğan narahatlığı ifadə edə bilər.
Etimalogiyasına gəldikdə, "vicvicə" sözünün mənşəyi tam dəqiq müəyyənləşdirilməsə də, türkiyə dilləri ailəsinə aid olan onomatopoetik (səsin təqlidi) sözlər qrupuna aid olması ehtimalı yüksəkdir. Sözün ifadə etdiyi fiziki və ya ruhi titrəmənin səsini təqlid etməsi ehtimal olunur. "Vic" və "vicvicə" kimi sözlərdəki təkrarlanan elementlər, titrəmənin davamlılığını və artan şiddətini vurğulayır.
Cümlə içində istifadəsinə nəzər salsaq, "Canıma vicvicə düşdü" cümləsi güclü bir üşütməni və ya həyəcanı, qorxunu ifadə edir. Bununla yanaşı, "soyuqdan vicvicə tutdu", "qorxudan vicvicə gəldi", "xəbəri eşidəndə vicvicəsi tutdu" kimi cümlələrdə də istifadə edilərək müxtəlif mənəvi və fiziki halları təsvir etmək üçün işlədilə bilər. Söz, həm də məcazlı mənada, zəiflik, tərəddüd və ya qeyri-müəyyənlik hissini ifadə etmək üçün də işlədilə bilər. Məsələn, "qərar verməkdən vicvicəsi tutdu" kimi.
Nəticə etibarilə, "vicvicə" sözü sadəcə "üşütmə" mənası ilə məhdudlaşmayan, daha geniş kontekstdə istifadə olunan, zəngin semantik yük daşıyan bir sözdür. Onun ifadə etdiyi titrəmənin səbəbi fiziki və ya ruhi amillərlə əlaqədar ola bilər və bu da sözün mənasının çoxşaxəliliyini göstərir.