Viola [ital. viola] – XV-XVIII əsrlərdə Qərbi Avropada geniş yayılmış, yayla çalınan, adətən altı simli, müxtəlif ölçü və diapazona malik bir kordonlu musiqi alətidir. Terminin etimologiyası latın dilindəki "viola" sözündən törəmişdir ki, bu da öz növbəsində qədim yunan dilindəki "íon" (bənövşə) sözünə istinad edir. Bənövşənin rənginə bənzər tonları ilə əlaqədar olaraq bu ad almışdır. Viola, özünün geniş diapazonu və ifadəli səsi ilə seçilir, daha dərin və güclü bir tona malikdir, skripkadan bir oktava aşağı səslənir.
Viola, müxtəlif musiqi janrlarında – simfonik əsərlərdə, kamera musiqisində, solo ifaçılığında geniş istifadə olunur. Böyük bəstəkarlar, o cümlədən Vivaldi, Bax, Motsart, Bethoven, Çaykovski və digərləri əsərlərində violaya geniş yer ayırmışlar. Müasir dövrdə də viola öz əhəmiyyətini qoruyub saxlayır və yeni musiqi əsərlərində istifadə olunmaqdadır. Alətin ölçüsü və formasına görə müxtəlif növləri mövcuddur, məsələn, alto viola, tenor viola, bass viola kimi. Hər birinin özünəməxsus səs xüsusiyyətləri və texniki imkanları var.
Cümlədə işlənmə nümunələri:
- Orkestrdə viola bölməsi çox gözəl səslənirdi.
- O, həm skripkada, həm də violada peşəkar ifaçı idi.
- Konsertdə viola üçün solo əsər səsləndirildi.
- Violanın dərin və məxməri səsi auditoriyanı valeh etdi.
- Musiqi məktəbində viola çalmasını öyrənir.