Vurağanlıq (is.): Bu söz, "vurağan" sözündən törəmiş bir sifətdir və əsasən heyvanların xarakterini, davranışını təsvir etmək üçün işlədilir. Lüğətlərdə sadəcə "vurağan heyvanın xasiyyəti" kimi təsvir edilməsinə baxmayaraq, mənası daha genişdir və kontekstdən asılı olaraq fərqli çalarlar daşıya bilər.
Vurağanlıq, qəfil, gözlənilməz, tez-tez aqressiv və ya şiddətli hücumlarla səciyyələnən bir davranış nümayiş etdirmək deməkdir. Bu, sadəcə olaraq "əsəblilik"dən fərqlənir; vurağanlıq daha çox təcavüzkar bir əsəbliyi, hücum meylinin güclü olduğunu göstərir. Heyvanın təkrar-təkrar, istənilmədən və tez-tez səbəbsiz hücum etməsi ilə xarakterizə olunur. Məsələn, "o it çox vurağanlı idi, heç kimə yaxın buraxmırdı" cümləsində vurağanlıq, itlərin təcavüzkar, qəfil hücum etmə meylinin həddindən artıq olmasını bildirir. Bu, hətta kiçik bir təhrikediciyə belə şiddətli reaksiya vermə ilə müşayiət oluna bilər.
Vurağanlığın etimologiyasına nəzər salsaq, "vurağan" sözünün kökü türkcədir və "vurmaq", "hücum etmək" mənalarını ehtiva edir. Beləliklə, "vurağanlıq" sözü də bu etimoloji kökdən qaynaqlanır və əsasən heyvanların qəfil və təcavüzkar hücum meylinə işarə edir. Ancaq bəzi hallarda, metaforik olaraq insanlara da aid edilə bilər. Məsələn, "o insanın vurağanlığı hər kəsi qorxudurdu" cümləsində insanda gözlənilməz və şiddətli əsəblilik və qəzəbin ifadəsinə işarə edilir.
Qısacası, "vurağanlıq" sözü, yalnız heyvanların deyil, həm də insanların gözlənilməz, təcavüzkar, qəfil və şiddətli hücumlar etmə meylinin ifadəsidir. Sözün istifadəsi kontekstdən asılı olaraq dəyişsə də, əsas mahiyyəti qəfil və şiddətli reaksiya verən davranışı ifadə etməkdir. Daha sadə sözlərlə, "vurağanlıq" təcavüzkar və impulsiv bir xasiyyətin ifadəsidir.