Yaddaş (ərəb. ذِكْر - zikr - yad etmək, xatırlamaqdan) – insanın əvvəllər qavranılmış məlumatları saxlamaq və lazım olduqda geri çağırmaq qabiliyyətidir. Bu, sadəcə olaraq bir şeyi zehnində saxlamaq və yenidən təsəvvürdə canlandırmaqdan daha çox mürəkkəb bir prosesdir. Yaddaşın bioloji əsası beyindəki sinir hüceyrələri və onların arasında qurulmuş əlaqələrin dəyişməsindədir. Bu əlaqələr, qavranılan məlumatların kodlaşdırılması, saxlanması və geri çağırılması proseslərini təmin edir. Yaddaşın müxtəlif növləri və səviyyələri vardır: sensor yaddaş (çox qısa müddətli), qısamüddətli yaddaş (bir neçə saniyədən bir neçə dəqiqəyə qədər) və uzunmüddətli yaddaş (günlərcə, aylarca və illərcə davam edə bilər). Uzunmüddətli yaddaş öz növbəsində açılış yaddaşı (epizodik yaddaş – hadisələrin xatirələri) və prosedural yaddaş (bacarıqlar, vərdişlər) kimi alt kateqoriyalara bölünür. Semantik yaddaş isə ümumi bilikləri özündə əks etdirir.
Yaddaşın inkişaf etdirilməsi üçün müxtəlif üsullar mövcuddur. Bunlara mnemotexnika üsulları (məsələn, assosiasiyalar qurmaq, vizualizasiya etmək, hekayələr yaratmaq), təkrarlama, məlumatların strukturlaşdırılması, aktiv dinləmə, yuxu rejimi və sağlam həyat tərzi daxildir. Yaddaş zəifləməsi müxtəlif səbəblərdən, o cümlədən yaşlanma, xəstəliklər və travmalar nəticəsində baş verə bilər. Yaddaş pozğunluqlarının müalicəsi üçün müxtəlif metodlar, o cümlədən dərman müalicəsi və psixoloji terapiya tətbiq olunur.
Yaddaş sözü müxtəlif kontekstlərdə işlədilə bilər: "Onun yaddaşı çox güclüdür, uşaqlıq illərini dəqiq xatırlayır", "Bu hadisə onun yaddaşında dərin iz buraxdı", "Kompüterin yaddaşında çoxlu məlumat saxlanılır" (burada "yaddaş" texniki mənada işlənir). Beləliklə, "yaddaş" termini həm insanın psixoloji qabiliyyətini, həm də texnoloji cihazların məlumat saxlama qabiliyyətini bildirmək üçün istifadə olunur.