Minasazlıq (is.) – zərgərlik sənətinin mühüm bir sahəsi olub, metal əşyaların səthinə müxtəlif formalı və ölçülü kiçik metalların (əsasən qızıl, gümüş, platin və onların ərintiləri) lehimlənməsi yolu ilə bəzədilməsi texnikasıdır. Bu texnika vasitəsilə, əşyanın səthinə müxtəlif naxışlar, ornamentlər, həndəsi fiqurlar və ya figurativ təsvirlər yaradılır. Minanın əsas xüsusiyyəti kiçik ölçülü, rəngarəng və parlaq elementlərin incə işlənməsi ilə əşyanın səthinə zənginlik və gözəllik qatmasıdır.
Minasazlığı "naxışvurma sənəti" kimi tərif etmək qismən doğru olsa da, tam əhatəli deyil. Çünki minasazlıq sadəcə naxış vurmaqdan ibarət deyil, həm də müəyyən texniki bacarıq və sənətkarlıq tələb edən mürəkkəb bir prosesdir. Metal səthinə minanın düzgün lehimlənməsi, rənglərin uyğunlaşdırılması, naxışların dəqiq ifadəsi sənətkarın yüksək peşəkarlığından asılıdır. Minasazlığın müxtəlif üsulları mövcuddur: şəffaf mina, qeyri-şəffaf mina, əməkdaş mina və s., hər biri özünəməxsus texniki xüsusiyyətləri və bədii imkanları ilə seçilir.
Azərbaycanda minasazlıq qədim tarixə malikdir və əsrlər boyu inkişaf edərək özünəməxsus üslub və ənənələr formalaşdırmışdır. Qədim dövr zərgərlik nümunələrində minasazlığın geniş tətbiq olunduğu müşahidə edilir. Müasir dövrdə də bu sənət öz aktuallığını qoruyub saxlayır və Azərbaycan zərgərlik sənətinin beynəlxalq aləmdə tanıdılmasında mühüm rol oynayır. Minasazlıq əşyaları - sırğalar, boyunbağılar, bilərziklər, düymələr, qol saatları, qələm dəstlər və s. - həm milli ənənələrin, həm də müasir dizayn tendensiyalarının əksini özündə əks etdirir.
Minasazlıq sözünün mənşəyi fars dilindəki "mina" sözündəndir ki, bu da "rəngli emaye" mənasını verir. Beləliklə, minasazlıq, "rəngli emaye ilə bəzəmə" mənasını da özündə ehtiva edir. Sözün işlənməsinə bir neçə nümunə: "Bu sırğa əl işidir, gözəl minasazlıq nümunəsidir."; "O, minasazlıq sənətinin sirlərini atasından öyrənmişdir."; "Azərbaycanın zərgərlik sənətinin ən gözəl nümunələrindən biri də minasazlıq əsərləridir."