Nağılbazlıq (ərəb. nağıl + -bazlıq) – isim. Nağıl danışmağı və ya nağıl dinləməyi sevmə, nağıl danışmağa və dinləməyə həvəs, meyl. Sözün mənası, əsasən, nağılların xüsusiyyətlərindən irəli gələrək, nağıl danışmaq və ya dinləmək əməlinin müsbət və ya mənfi kontekstində işlədilə bilər. Müsbət kontekstdə, uşaqlarda nağıl dinləməyə olan maraq, nağıl danışmağı sevən bir insanın bu vərdişinə işarə edə bilər. Mənfi kontekstdə isə, gecə vaxtı nağıl danışılmasının uyğunsuzluğunu ifadə etmək üçün işlənə bilər, yəni nağıl danışmanın vaxtı və yerinə uyğunsuzluğu vurğulanar.
Misal üçün, "Uşaqlar nağılbazlığa çox həvəsli idilər" cümləsində nağılbazlıq müsbət mənada, nağıl dinləməyə və danışmağa olan maraq və həvəs kimi başa düşülür. Ancaq "Səhər tezdən nə nağılbazlıqdı, gedək işimizi görək!" cümləsində nağılbazlıq, vaxtında olmayan və işə mane olan bir fəaliyyət kimi, mənfi kontekstdə işlənir.
Etimoloji baxımdan, söz "nağıl" və "-bazlıq" şəkilçilərindən təşkil olunmuşdur. "Nağıl" sözünün kökü qədim türk dillərinə dayanır və hekayə, əfsanə mənalarını verir. "-bazlıq" isə "…i sevən, …ə meyilli" mənasını bildirən bir şəkilçidir. Beləliklə, "nağılbazlıq" sözü həm nağıl danışmağı, həm də nağıl dinləməyi sevən, bu işə həvəsli olan insanın davranışını ifadə edir.
Nağılbazlıq sözü müasir Azərbaycan dilində geniş yayılmış olsa da, ədəbiyyatda daha çox məcazı mənada, nağıl mövzusuna olan marağı və ya qeyri-ciddi, xəyalpərəst davranışı ifadə etmək üçün işlədilir. Beləliklə, sözün mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilir.