Nahaq: sifət. [fars. na… və ər. həqq] Bu sözün etimologiyası farsca "na…" (infiks, inkar əlaməti) və ərəbcə "həqq" (haqq, ədalət, doğrunu) sözlərindən əmələ gəlib. "Nahaq" sözü əslində "haqq olmayan", "haqsız" mənasını ifadə edir və ərəb və fars dillərindəki kök sözlərin mənalarını özündə birləşdirir.
1. Haqsız, ədalətsiz, haqq və insafa zidd: Bu əsas mənası, hər hansı bir hərəkət, qərar və ya vəziyyətin ədalət prinsiplərinə uyğun gəlmədiyini, haqsız olduğunu göstərir. Məsələn, "Nahaq yerə onu qınadılar.", "Nahaq ittihamlar ona çox əziyyət verdi." cümlələrində olduğu kimi.
2. Qanunsuz, hüquqa zidd: Nahaq sözü, qanun və qaydalara zidd olan hərəkətləri də ifadə edə bilər. Məsələn, "Nahaq əməl", "Nahaq həbs" ifadələrində olduğu kimi.
3. Faydasız, boş yerə: Bəzi kontekstlərdə nahaq sözü, bir işin faydasız, mənasız, nəticəsiz olduğunu bildirmək üçün də işlədilə bilər. Məsələn, "Nahaq əziyyət çəkdi", "Nahaq vaxt sərf etdi" ifadələrində olduğu kimi. Bu mənada, söz daha çox "boşuna", "mənasız" mənalarına yaxındır.
4. Səbəbsiz, əsassız: Nahaq, hər hansı bir hadisənin səbəbsiz, əsassız olmasını da ifadə edə bilər. Məsələn, "Nahaq qorxuya düşdü", "Nahaq narahat oldu" cümlələrində olduğu kimi. Bu mənada, söz daha çox "əsassız", "səbəbsiz" mənalarına yaxındır.
Qeyd: "Nahaq" sözü, cümlədəki yerindən və kontekstindən asılı olaraq, yuxarıda göstərilən bütün mənaları qəbul edə bilər. Yusif Şah misalında olduğu kimi ("Hakimi-vilayətlərə mənim tərəfimdən elan edərsiniz ki...") cümlənin davamını bilmədən, "nahaq" sözünün hansı mənada işləndiyi müəyyən edilə bilməz. Tam cümlənin verilməsi daha dəqiq təhlilə imkan verərdi.