Narın (sıfat): Bu söz əsasən “xırda”, “incə”, “nazuk” mənalarını ifadə edir, lakin kontekstə görə məna çalarları dəyişə bilir. “Narın” sözü həm ölçü, həm də toxuma, quruluş, dənəcikliyə aid ola bilər. Əşyanın ölçüsünün kiçikliyini, hissəciklərinin xırdalığını bildirir. Toz kimi xırda olan şeylər üçün istifadə olunur. Məsələn, “narın qum”, “narın toz”, “narın qar” ifadələrində hissəciklərin çox kiçik ölçüdə olmasını vurğulayır.
Etimoloji baxımdan, “narın” sözünün mənşəyi qədim türk dillərinə dayanır. Qədim türk dillərindəki “narı” və ya oxşar köklərdən törəyərək zaman keçdikcə “narın” formasını almışdır. Bu köklər “incə”, “xırda”, “nazuk” kimi mənaları əks etdirir.
“Narın” sözünün işlənməsinə bir neçə nümunə:
- Narın torpaq: Dənəcikləri çox xırda olan, asılı və yumşaq torpaq növü.
- Narın qar: Çox xırda, demək olar ki, toz kimi olan qar dənələri.
- Narın səs: Zəif, demək olar ki, eşidilməyən səs.
- Narın toxuma: İncə, yumşaq və nazik toxunmuş parça.
- Narın əl işi: Xırda, incə işlənmiş əl işi.
Göstərilən misallardan da göründüyü kimi, “narın” sözü müxtəlif sahələrdə, müxtəlif predmet və hadisələr üçün işlədilərək onların incəliyini, xırdalığını ifadə edir. Verilən misallar sözün məna çalarlarının müxtəlifliyini göstərir. “Narın qum” ifadəsindəki kimi, həm də hissəciklərin dağılmış, hərəkət halında olmasını da ifadə edə bilər.