Sitəm (fars. ستم) sözü Azərbaycan dilinə fars dilindən keçmişdir və əsasən zülm, əziyyət, cəfa, haqsızlıq, ədalətsizlik mənalarını özündə ehtiva edir. Lüğətlərdə sadəcə "zülm, əziyyət, cəfa" kimi qısa və ümumi bir izah verilsə də, sitəmin mənası kontekstdən asılı olaraq daha incə nüanslar da qazana bilər.
Sitəm, sadəcə fiziki və ya maddi zülmü deyil, həm də mənəvi əziyyəti, haqsızlıq və ədalətsizliyin yaratdığı ruhi iztirabı ifadə edə bilər. Bu baxımdan, "zülm" sözündən daha geniş bir məna spektrini əhatə edir. Zülm daha çox açıq-aşkar, güc tətbiqi ilə bağlı bir haqsızlığı ifadə edərkən, sitəm daha çox gizli, tədricən hiss edilən, bəzən də qəsdən edilməyən, lakin nəticədə əziyyətə səbəb olan bir vəziyyəti ifadə edə bilər.
Misal üçün, "Aşıq Qərib" dastanından verilən misal, sitəmin mənəvi əzabı ifadə etdiyini göstərir: "Lənət olsun o günlərə, o dəmə! Yazıq canım necə dözsün sitəmə?" Burada sitəm, Qərib qəhrəmanının yaşadığı ayrılıq, dərd, kədər və ümidsizlik hissini ifadə edir. Bu, sadəcə fiziki bir zülm deyil, daha çox mənəvi bir əziyyətdir.
Sitəm sözünün işlənməsinə dair digər nümunələr: "Onun illər boyu gördüyü sitəmlər onu sındırdı."; "Sənin sitəminə dözə bilmirəm."; "Torpağın sitəminə məruz qalmış bitkilər". Bu cümlələrdə sitəm müxtəlif kontekstlərdə, müxtəlif növ əziyyətləri, haqsızlıqları ifadə etməkdə istifadə olunur. Həm təbiətlə bağlı, həm də insanlarla bağlı mənfi təsirləri bildirmək üçün işlədilə bilər.
Yekun olaraq, sitəm sözünün mənası "zülm, əziyyət, cəfa" ilə məhdudlaşmır. O, kontekstdən asılı olaraq daha geniş və dərin mənaları ifadə edə bilən zəngin bir leksik vahiddir və həm mənəvi, həm də fiziki əziyyəti, haqsızlığı, ədalətsizliyi ifadə etmək üçün istifadə olunur.