Şoraq (şor + -aq) sifətdir. Əsas mənası "dadı şor olan" deməkdir. Lüğətlərdə sadəcə "şor" sinonimi kimi göstərilsə də, "şoraq" sözü "şor" sözündən daha çox intensivliyi, qatılığı və bəzən də mənfi bir konnotasiyanı ifadə edə bilər. "Şor" daha ümumi bir termin olaraq duzlu, dəniz suyu dadını ifadə edərkən, "şoraq" həddindən artıq duzlu, acımtıraq, hətta yeyilməz dərəcədə şor olan şeylər üçün istifadə olunur.
Məsələn, "şor su" ifadəsi adi dəniz suyunu ifadə edə bilər, amma "şoraq su" həddindən artıq duzlu, çox güclü şor olan, içilməz su üçün istifadə olunar. Eynilə, "şor xörək" azca duzlu bir xörəyi ifadə edərkən, "şoraq xörək" həddindən artıq duzlu, yeyilməz dərəcədə şor olan xörəyi ifadə edir. Bu kontekstdə "şoraq" sözü "həddindən artıq şor" mənasını da verir.
Sözün mənşəyinə gəldikdə, "-aq" şəkilçisi artım şəkilçisi olub, keyfiyyəti gücləndirmək və ya artım mənasını ifadə edir. Beləliklə, "şoraq" sözü, "şor" sözünün keyfiyyətini daha da artıran bir formadır. Sözün əsasən qida məhsullarına tətbiq olunduğunu və əsasən mənfi bir kontekstdə işləndiyini də qeyd etmək lazımdır. Yəni, şoraq yemək dadlı deyil, yeyilməz dərəcədə duzludur.
Cümlə içərisində istifadə nümunələri:
- Qazana çox duz qatmışdılar, şoraq aş olmuşdu.
- Şoraq xiyarı yeyə bilmədim, çox duzlu idi.
- Dənizin sahilindəki su şoraq idi.
- Balıq şoraq suda yaşaya bilməz.
Yuxarıdakı nümunələr göstərir ki, "şoraq" sözü sadəcə "şor"un sinonimi deyil, həm də intensivliyi və mənfi konnotasiyanı ifadə edən daha güclü bir ifadədir.