Şoranlı sifəti, əsasən torpaq və suya aid olaraq, tərkibində həll olmuş duzların (xüsusilə natrium xlorid, natrium sulfat, maqnezium sulfat və s.) yüksək konsentrasiyada olması səbəbindən duzlu, şor olma xüsusiyyətinə malik olduğunu bildirir. Bu duzluq dərəcəsi bitki örtüyünün inkişafına mənfi təsir göstərə bilər və əkinçilik üçün əlverişsiz torpaq növünü təmsil edir. Şoranlıq dərəcəsi torpağın növündən, coğrafi mövqeyindən, suvarma rejimindən və digər amillərdən asılı olaraq dəyişir. Yüksək şoranlı torpaqlarda xüsusi aqrotexniki tədbirlər tətbiq olunmalıdır.
Şoranlı sözünün etimologiyası türk dillərindən gəlir. "Şor" kökü, "duzlu" mənasını verir və "anlı" isə "-lı" sifət şəkilçisi ilə birləşərək "şoranlı" sözünü əmələ gətirir. Beləliklə, sözün mənası "duzlu olan" və ya "duzlu xüsusiyyətə malik olan" kimi tərcümə edilə bilər. "Şor" sözü fars dilindən də keçmiş ola bilər.
Şoranlı sözü müxtəlif cümlələrdə belə işlənə bilər:
- "Şoranlı torpaqlarda pambıq becərilməsi çətindir." (burada şoranlı torpağın əkinçiliyə mənfi təsiri vurğulanır)
- "Şoranlı sudan istifadə etmək üçün əvvəl onu təmizləmək lazımdır." (burada şoranlı suyun keyfiyyəti barədə məlumat verilir)
- "Regionun şoranlı gölləri özünəməxsus bir ekosistemə malikdir." (burada şoranlı göllərin xüsusiyyətləri qeyd olunur)
- "Şoranlı yerlərdə xüsusi bitkilər yetişir." (burada şoranlıq şəraitində yaşayan bitkilərə diqqət çəkilir)
Qeyd etmək lazımdır ki, "şoranlı" sözü həm də məcazi mənada, yəni hər hansı bir mühitin çətin və ya xoşagəlməz olmasını ifadə etmək üçün işlənə bilər, lakin bu, əsas mənasından kənarda qalır.