Tapıntı (is.) – Yer üzündə, su altında və ya başqa yerdə əvvəllər bilinməyən, gizli qalmış və ya unudulmuş bir şeyin, əşyanın, qalıqların, sənət əsərinin və s. təsadüfən və ya qəzən tapılması nəticəsində ortaya çıxması. Bu, sadəcə olaraq "tapılan şey" mənasından daha geniş bir anlayışı əhatə edir. Tapıntının tapılma şəraiti, onun tarixi və mədəni əhəmiyyəti önəmlidir. Məsələn, arxeoloji qazıntılar zamanı aşkar edilən əşyalar tapıntı sayılır, lakin sadəcə bir qəpik tapmaq da tapıntı kimi təsnif edilə bilər. Fərq ondadır ki, arxeoloji tapıntıların tarixi, mədəni və elmi baxımdan daha çox əhəmiyyəti vardır.
Etimalogiyası: Sözün kökü "tapmaq" fellərinə dayanır. "-ıntı" əlavəsi isə fəaliyyətin nəticəsini ifadə edir. Yəni "tapmaq" hərəkətinin nəticəsi olaraq ortaya çıxan şey "tapıntı" adlanır.
Cümlədə işlənməsi:
• Arxeoloqlar qazıntı sahəsində maraqlı tapıntılar aşkar etdilər. (Arxeoloji qazıntı nəticəsində tapılan tarixi əhəmiyyətli əşyalar)
• Dəniz dibində batmış gəminin qalıqları qiymətli tapıntı oldu. (dənizdə tapılan tarixi əhəmiyyətli əşyalar)
• Qədim şəhər ərazisindəki tapıntılar onun tarixini aydınlaşdırmağa kömək etdi. (şəhərin tarixini öyrənməyə imkan verən əşyalar)
• Uşaq bağçada itirilmiş oyuncağı tapıntı kimi sevinclə qarşıladı. (itirilmiş və yenidən tapılmış adi bir əşya)
Bu nümunələrdə görüldüyü kimi, "tapıntı" sözü müxtəlif kontekstlərdə, həm tarixi əhəmiyyətli, həm də gündəlik həyatda rast gəlinən əşyalar üçün istifadə oluna bilər.