Vər (vərə, vərəq) sözü fars dilindən keçmişdir. Azərbaycan dilində əsasən “tərəf”, “cəhət”, “yanaşma”, “məsələ” mənalarında işlənir. Lüğətlərdəki “tərəf, cəhət” tərifi qısadır və sözün bütün məna çalarlarını əhatə etmir.
Daha geniş mənada vər, bir hadisənin, mövzunun və ya müzakirənin müəyyən bir aspektini, baxış bucağını, yanaşma üsulunu ifadə edir. Bu baxımdan o, “cəhət” sözündən daha çox məna çalarına malikdir. “Cəhət” daha çox fiziki və ya coğrafi məkanla bağlı istifadə olunarkən, “vər” daha geniş kontekstdə, xüsusən də mənəvi, intellektual və ya ictimai məsələlərdə işlədilir.
Məsələn:
- Mövzunun hüquqi vərini araşdırdıq. (Hüquqi tərəfini, aspektini araşdırdıq)
- İşin maliyyə vərindən narahatdır. (İşin maliyyə tərəfindən, maliyyə baxımından narahatdır)
- Məsələnin digər vərini də nəzərə almaq lazımdır. (Məsələnin digər tərəfini, aspektini də nəzərə almaq lazımdır)
- Onun fikrinin bir vərini də var ki… (Onun fikrinin bir tərəfi, yanaşma üsulu da var ki…)
Göründüyü kimi, "vər" sözü, sadəcə olaraq "tərəf" və ya "cəhət" kimi birbaşa tərcümə edilməyən, daha çox kontekstə bağlı məna çalarları olan bir sözdür. Onun istifadəsi, söhbətin gedişatını və müəyyən bir məsələnin müxtəlif aspektlərinə diqqət çəkmək üçün olduqca faydalıdır. Fars dilindəki əsas mənasından irəliyə gedərək, Azərbaycan dilində daha geniş, daha zərif məna çalarlarına sahib olmuşdur.