Kabab
Mənası: Ət parçalarının şişə taxılaraq köz və ya odda bişirilməsi üsulundan əmələ gələn yemək növü. Müxtəlif ət növlərindən (quzu, mal, toyuq və s.) hazırlana bilər və bişirmə üsuluna, əlavə edilən ədviyyatlara görə müxtəlif növləri mövcuddur. Azərbaycan mətbəxinin ənənəvi və vacib tərkib hissələrindən biridir.
Mənbəyi: Ərəb dilindən alınmadır. "Kabab" sözü əslində ərəb dilindəki "قاب" (qab) sözündən törəyir ki, bu da "şiş" və ya "qab" mənasını verir. "Kabab" sözü isə bu əsas sözə "bişirmək" mənasını verən bir fellər əlavə olunmaqla formalaşıb. Ərəb mətbəxindən Azərbaycan mətbəxinə keçərək zamanla yerli xüsusiyyətlər qazanmış və müxtəlif regional variantları yaranmışdır. Belə ki, hər regionda kababın hazırlanma üsulu, ət növü və ədviyyatlar fərqlənə bilər.
Regional Fərqlər: Azərbaycanın müxtəlif bölgələrində kababın hazırlanması üsullarında, istifadə olunan ətlərdə və ədviyyatlarda müəyyən fərqlər müşahidə olunur. Məsələn, Gəncə kababı, Şirvan kababı, Naxçıvan kababı kimi regional variantlar mövcuddur. Bu variantlar arasında əsas fərqləndirici cəhət ətin növü, ədviyyatların tərkibi və bişirmə üsuludur. Bəzi regional kabab növləri odun növünə və bişirilmə temperaturuna da həssasdır.
Tarixi: Kababın tarixi qədim zamanlara gedib çıxır və orta əsr mənbələrində də bu yeməyin adı və hazırlanması üsulu haqqında məlumatlara rast gəlmək mümkündür. Azərbaycan mətbəxində kababın uzun tarixi inkişafı və geniş yayılması, onun ənənəvi və milli yeməklər sırasına daxil olmasını təmin etmişdir.