Orucluq Kökəsi
Mənası: Orucluq Kökəsi, əsasən Təbriz mətbəxinə məxsus olan və Ramazan ayında, xüsusilə də bayram günlərində daha çox hazırlanan bir növ çörəkdir. Adından da göründüyü kimi, oruc tutanlar tərəfindən tez-tez istehlak edilən bir qidadır. Çörəyin formasının, ölçüsünün və içərisinə əlavə olunan maddələrin dəyişkənliyi mümkündür, lakin əsas xüsusiyyəti sadəliyi və hazırlanmasının asanlığıdır. Dadına görə həm şirin, həm də duzlu ola bilər, bu da istifadə olunan əlavə maddələrə (məsələn, şəkər, küncüt, susam) bağlıdır.
Mənbəyi: Orucluq Kökəsinin etimologiyası adından aydın görünür: "orucluq" sözü Ramazan ayında oruc tutmaq ənənəsinə istinad edir, "kökəsi" isə kiçik, yuvarlaq formada olan çörəkləri ifadə edən bir termindir. Beləliklə, sözün özü Azərbaycan dilinin özündə formalaşmışdır və Təbriz bölgəsinin mətbəx ənənələri ilə sıx bağlıdır. Ənənəvi reseptlərin dəqiq yazılı mənbələrdə qorunub saxlanılmaması səbəbindən, Orucluq Kökəsinin dəqiq yaranma tarixini müəyyən etmək çətindir, lakin onun tarixi Azərbaycan türklərinin Ramazan ayında qida istehlakı adətləri ilə bağlıdır.
Regional Xüsusiyyətlər: Orucluq Kökəsi əsasən Təbriz və ətraf bölgələrdə yayılmışdır. Digər regionlarda bənzər adlar altında və ya fərqli formalarda bənzər çörəklər hazırlana bilər, lakin Təbriz variantı özünəməxsus dadı və hazırlanma üsulu ilə seçilir. Bu çörəyin hazırlanması və istehlakı Ramazan bayramı ilə sıx bağlı olduğundan, bayram ənənələrinin bir hissəsi kimi qəbul edilir.