Sacarası
Mənası: Qərbi Azərbaycanın Qafan bölgəsinin şivəsində "iki sac arasında bişirilən çörək" mənasında işlənən bir söz. Adətən nazik, qızılı rəngdə və xırtıldayan bir çörək növüdür. Bişirmə üsulu adından da göründüyü kimi iki sac arasında odun atəşi üzərində və ya xüsusi soba vasitəsi ilə həyata keçirilir. Bu üsul çörəyin hər iki tərəfinin eyni vaxtda bişməsini və xarici səthinin xırtıldayan, daxili hissəsinin isə yumşaq qalmasını təmin edir.
Mənbəyi: Sözün etimologiyası açıq şəkildə "sac" və "-arası" şəkilçilərindən əmələ gəlməsidir. "Sac" fars mənşəli bir sözdür və "düz, nazik metal lövhə" mənasını verir. "-arası" isə iki şeyin arasında yerləşməni bildirir. Beləliklə, "sacarası" sözü iki sac arasındakı boşluqda bişirilən çörəyi ifadə edir. Sözün Qərbi Azərbaycanın Qafan bölgəsinə məxsus şivə sözü olması onun coğrafi məhdudluğunu göstərir. Bu bölgədə ənənəvi çörək bişirmə üsullarından biri kimi geniş yayılmışdır və yerli mətbəxin ayrılmaz hissəsini təşkil edir. Həmçinin, "Çölə gedəciyik nənəm sacarası bişirir" misalında göstərildiyi kimi, sözün gündəlik danışıq dilində aktiv şəkildə işlənməsi müşahidə olunur.
Region: Qərbi Azərbaycan, Qafan bölgəsi
Xüsusiyyətlər: Nazik, qızılı rəngli, xırtıldayan səthə malik, yumşaq iç hissəli çörək növü.