Edam (ərəbcə "إعدام" - i'dam) sözü yüksək məhkəmə qərarı ilə bir insanın həyatına son qoyulması deməkdir. Bu, dövlətin müəyyən cinayətlərə görə tətbiq etdiyi ən ağır cəza növüdür. Tarix boyu müxtəlif mədəniyyətlərdə və dövrlərdə edam üsulları dəyişsə də, əsas məqsəd həmişə eyni olub: cinayətkarın cəzalandırılması və cəmiyyətin təhlükəsizliyinin təmin edilməsi.
Edam cəzası, qədim zamanlardan bəri mövcud olan bir təcrübə olaraq, ədalət anlayışının tərkib hissəsi kimi qəbul edilirdi. Lakin müasir dövrdə, insan hüquqları və ədalətli proses prinsiplərinin daha yaxşı başa düşülməsi ilə, edam cəzasının tətbiqi geniş müzakirə mövzusudur. Bir çox ölkə edam cəzasını ləğv etmiş, bəziləri isə onu müəyyən cinayətlər üçün saxlamışdır. Bu, həm əxlaqi, həm də hüquqi baxımdan çox mürəkkəb bir məsələdir.
Tarixən edam üsulları çox müxtəlif olub: dar ağacından asma, güllələmə, baş kəsmə, elektrik stulu, ölümcül inyeksiya və s. Bu üsulların bəziləri qəddar və insanlığa zidd hesab edilir və bu səbəbdən də bir çox ölkədə qadağan olunmuşdur. Edamın tətbiqi ilə bağlı etik və hüquqi mübahisələr davam edir və gələcəkdə bu cəza növünün tamamilə ləğv olunması ehtimalı da mövcuddur.
Mətnə misal olaraq verilən "Qətibənin Fəxrəddinə qarşı hazırladığı sui-qəsd" ifadəsi, edam cəzasının tətbiqinə səbəb ola biləcək ağır bir cinayəti göstərir. Belə hallarda, edam qərarı cinayətin ağırlığını nəzərə alaraq verilir, lakin bu qərarın ədalətli və qanuni olub-olmaması hər zaman müzakirə mövzusudur.