Ekranlaşdırılmış sifəti, əsasən kinematoqrafiya sahəsində istifadə olunan bir termindir. Ən sadə mənası "kino şəkli halına salınmış" demək olsa da, daha dərinə girərək bu terminin mənasını daha geniş və əhatəli şəkildə izah etmək olar.
Bir əsərin ekranlaşdırılması, onun ədəbi mənbədən (roman, hekayə, pyes və s.) götürülərək, kino dilinə, vizual və səs effektlərinə uyğunlaşdırılması prosesidir. Bu, sadəcə hekayənin tərcüməsindən çox daha mürəkkəb bir işdir. Əsərin mahiyyətinin qorunması ilə yanaşı, kino üçün uyğun bir süjet xətti, personajlar, dialoqlar və görüntülər yaradılması tələb olunur. Əsərin ruhunu saxlayaraq onu yeni bir formaya köçürmək, ekranlaşdırmanın əsas vəzifəsidir.
Ekranlaşdırma prosesi, əsərin orijinalından fərqlənə bilər. Bu fərqlər, filmin müddəti, janrının tələbləri, rejissorun vizyonu və digər amillərdən asılıdır. Bəzi ekranlaşdırmalar, əsərin əsas mövzularına sadiq qalaraq, minimal dəyişikliklərlə hazırlanır, bəziləri isə əsərin ruhunu qoruyaraq, müasir tamaşaçı üçün daha cəlbedici bir formada təqdim olunur. Hətta bəzi hallarda əsas süjet xətti saxlanılsa da, personajlar və hadisələr tamamilə yeni bir kontekstdə təsvir edilə bilər.
Beləliklə, "ekranlaşdırılmış" sözü sadəcə "kino şəklinə salınmış" deyil, həm də ədəbi bir əsərin kino dilinə mürəkkəb və yaradıcı bir şəkildə uyğunlaşdırılmasını, onun yeni bir sənət əsərinə çevrilməsini ifadə edir. Bu proses, ssenaristlərin, rejissorların və bütün kino qrupunun kollektiv yaradıcılığının nəticəsidir.