Epiklik, ədəbiyyatda geniş yayılmış bir anlayış olub, əsərin epik janr xüsusiyyətlərini əks etdirməsidir. Sadəcə "epik xüsusiyyət daşıma" ifadəsindən daha geniş bir mənaya malikdir. Epiklik, əsərin hadisələrin geniş zaman və məkan çərçivəsində təsvirini, çoxlu sayda personajın iştirakını, həmçinin hadisələrin ardıcıllığını və səbəb-nəticə əlaqələrini əhatə edir. Başqa sözlə, epiklik, həyatın geniş bir panoramasını oxucuya təqdim edən əsərlərin xarakterik xüsusiyyətidir.
Epik əsərlərdə hadisələr daha çox xronoloji ardıcıllıqla, detal və təfərrüatlara yer verilməklə təsvir edilir. Müəllif nağılçı vəziyyətində olur, hadisələri obyektiv şəkildə təsvir edir, öz fikirlərini birbaşa ifadə etməkdən daha çox, personajlar vasitəsilə əsərin mövzusunu və ideyasını oxucuya çatdırır. Romanlar, əfsanələr, poemalar, dastanlar epik ədəbiyyatın ən parlaq nümunələridir.
Epikliyin dərəcəsi əsərdən-əsərə dəyişə bilər. Bəzi əsərlər daha çox epik xüsusiyyətlər daşıyarkən, digərləri lirik və ya dramatik elementləri özündə daha çox əks etdirə bilər. Məsələn, bir roman həm epik, həm də lirik elementləri özündə birləşdirə bilər: geniş hadisə təsvirləri ilə yanaşı, personajların daxili aləminə də dərindən şahid ola bilərik. Epikliyin ölçüsü əsərin həcmi ilə də bağlı deyildir; qısa hekayələr də epiklik elementlərini özündə ehtiva edə bilər.
Diskussiyanın gedişində romanın inkişaf etdirilməsinin mühüm məsələləri, onun forma və kompozisiyası, epiklik, tarixilik və digər ədəbi elementlərin təhlili əsərin ümumi keyfiyyətini müəyyən etmək üçün vacibdir. Epikliyin dəqiq qiymətləndirilməsi əsərin janrını, üslubunu və məqsədini daha yaxşı anlamağa kömək edir.