Eşənək sözü Azərbaycan dilində əsasən toyuğun qazıb açdığı, yəni torpağı qazıb deşik açdığı yer üçün işlədilir. Bu deşik, toyuğun yem axtararkən və ya yuva qurarkən torpağı qazması nəticəsində əmələ gəlir. Beləliklə, "eşənək" sözü bir növ toyuğun fəaliyyətinin əyani izidir, onun torpaqla qarşılıqlı əlaqəsinin nəticəsidir.
Lüğətlərdə sadəcə "eşilmiş yer" kimi izah olunsa da, "eşənək" sözü daha çox toyuğun qazdığı kiçik, dərin olmayan çuxur, çala kimi təsəvvür edilir. Bu çuxur, toyuğun ölçülərinə uyğun olaraq, müxtəlif dərinlikdə və ölçüdə ola bilər. Həmçinin, "eşənək" toyuğun həmin ərazidə fəaliyyət göstərdiyinin göstəricisi kimi də qəbul edilə bilər. Yəni toyuğun həmin ərazidə olduğu, yem axtardığı və ya yuva qurduğu deməkdir.
Maraqlı bir detal kimi, mətninizdə qeyd edildiyi kimi, toyuğun başı kəsiləndə "eşənəkdə qalar" ifadəsi, toyuğun ölümündən sonra da onun həyatının izlərinin, fəaliyyətinin nəticələrinin qalmasının simvolik ifadəsidir. Bu ifadə, həm də toyuğun yerləşdiyi, yaşamaq üçün istifadə etdiyi yerlə sıx bağlılığını göstərir.
Ümumiləşdirərək deyə bilərik ki, "eşənək" sadəcə bir yer deyil, həm də toyuğun təbiəti, yaşayışı və həyat fəaliyyəti ilə bağlı bir çox mənaları özündə birləşdirən bir termindir. Onun sadə görünüşünə baxmayaraq, mədəniyyətimizdəki yeri və mənalı ifadələrdə işlənməsi onun əhəmiyyətini daha da artırır.