Ədalətsiz sifəti, ədalət, haqq və insafa riayət edilməməsini, bu prinsiplərin pozulmasını bildirir. Ədalətsiz davranışlar qanun və əxlaq normalarına zidd olub, insanlarda haqsızlıq, kədər və narazılıq hissləri yaradır. Bu söz, həm obyektiv gerçəkliyi, həm də subyektiv qəbulu ifadə edə bilər. Yəni, bir hərəkət qanun baxımından ədalətsiz olmaya bilər, amma insanlar onu ədalətsiz kimi qəbul edə bilərlər. Bu qəbulun səbəbi isə fərqli mədəniyyətlər, şəxsi təcrübələr və dəyərlər ola bilər.
Ədalətsizliyin təzahür formaları çox müxtəlifdir: birinin haqqının tapdalanması, qərəzli qərarlar, ayrı-seçkilik, təhqir, zorakılıq, haqsız mühakimə, səlahiyyətin sui-istifadəsi və s. Hətta kiçik görünən ədalətsiz hallar belə, uzun müddət davam etdikdə, böyük sosial problemlərə səbəb ola bilər. Ədalətsiz sistemlər və qurumlar cəmiyyətin rifahına və inkişafına ciddi ziyan vurur.
"Ədalətsiz hökmdar" ifadəsi bir hökmdarın qanunsuzluq, rüşvətxorluq və ya şəxsi maraqlarına görə ədalətli olmayan qərarlar qəbul etməsini göstərir. "Küçəyə atdın ədalətsiz ata, qansız ata! Məni təhri..." misalında isə ədalətsizlik ailə daxilində, ata-uşaq münasibətlərində özünü göstərir. Burada ata öz övladına qarşı ədalətsiz davranır, onu atır və bu da övladı dərin mənəvi əzablara salır. Bu, ədalətsizliyin fərdi həyatda yaratdığı dağıdıcı təsirin parlaq bir nümunəsidir. Ədalətsizlik hissi insanı daxilən sındırır, ümidsizliyə və inamsızlığa aparır.
Ədalətsizliyin qarşısının alınması üçün cəmiyyətdə hüququn aliliyi təmin edilməli, haqq və ədalət müdafiə olunmalıdır. Ədalətsizliyin kökünü kəsmək üçün təhsil, maarifləndirmə və demokratik dəyərlərin yayılması əsas rol oynayır. Hər kəsin ədalətli davranışa meyl etməsi, haqsızlığa qarşı mübarizə aparması ədalətli bir cəmiyyətin qurulması üçün vacib şərtdir.