Ədalı sifəti, əsas mənası etibarilə, hərəkət və davranışlarda süni, özünü göstərməyə çalışan, sadəlikdən və təbii davranışlardan uzaq bir xüsusiyyəti bildirir. Yəni, ədalı olan şəxs, hərəkətlərində təbii və səmimi deyil, əksinə, özünü nümayiş etdirməyə, özünə diqqət çəkməyə çalışır. Bu, həm özünü "ədəbli" göstərməyə çalışan, lakin bunu təbii olmayan şəkildə edən şəxslər üçün, həm də aşırı pozalı, təmtəraqlı davranışlarda olanlar üçün istifadə oluna bilər.
Ədalı sözü, "əda" sözündən törəmişdir. "Əda" isə, özünü göstərmə, pozalı davranış, sürülmüş hərəkət mənalarını ifadə edir. Beləliklə, "ədalı adam" ifadəsi, özünü qəsdən göstərməyə çalışan, süni davranışları olan, təbii və səmimi olmayan bir insanı təsvir edir. Bu, mütləq mənfi bir xüsusiyyət kimi qəbul edilməməlidir; bəzən situasiyadan asılı olaraq, ədalı davranış özünü zərif, incə, və ya qəşəng göstərmək istəyindən irəli gələ bilər.
Ədalı hərəkət də, eyni məntiqə əsasən, təbii olmayan, süni, qəsdən özünü göstərməyə çalışan bir hərəkət kimi anlaşılır. Məsələn, aşırı təmtəraqlı, gözdən qaçırmaq mümkün olmayan hərəkətlər "ədalı hərəkət" kimi xarakterizə edilə bilər. Bu, kontekstdən asılı olaraq həm müsbət, həm də mənfi konnotasiya daşıya bilər. Məsələn, bir sənətkarın öz əsərinə qoyduğu zərif və incə işləmələr ədalı ola bilər, ancaq özünü qəsdən böyüdən, qabaran bir şəxsin davranışı da ədalı kimi qiymətləndirilə bilər.