Ədviyyələnmə sözü, "ədviyyələnmək" fellindən törəmiş bir isimdir və əsasən yeməklərin dadını və ətirini artırmaq məqsədilə müxtəlif ədviyyələrin istifadə olunması prosesini bildirir. Bu proses sadəcə ədviyyələrin əlavə olunması ilə məhdudlaşmır; əslində, bir çox incəlikləri özündə cəmləyən bir sənətdir.
Ədviyyələnmənin uğuru, ədviyyələrin növü, miqdarı, əlavə olunduğu zaman və üsuldan asılıdır. Hər bir ədviyyənin özünəməxsus xüsusiyyətləri və digər ədviyyələrlə olan uyğunluğu nəzərə alınmalıdır. Məsələn, isti ədviyyələr (kimyon, qara bibər) kəskin dadı ilə, ətirli ədviyyələr (darçın, əhəng) isə xoş ətri ilə yeməyi zənginləşdirir. Ədviyyələnmənin sənəti, bu incəlikləri bilmək və yeməyin növünə uyğun olaraq düzgün bir tarazlıq yaratmaqdır.
Yalnız ədviyyələrin miqdarı deyil, həm də onların əlavə olunma vaxtı da çox əhəmiyyətlidir. Bəzi ədviyyələr yeməyin əvvəlində əlavə olunaraq dadını və ətrini dəyişdirir, bəziləri isə bişmə prosesinin sonuna yaxın əlavə edilərək təzəliyini qoruyur. Həmçinin, ədviyyələrin düzgün üsulla əlavə olunması (toz halında, doğranmış, bütöv və s.) onların yeməyə tam təsirini göstərməsini təmin edir.
Tarix boyu ədviyyələr yalnız yeməklərin dadını və ətrini artırmaq üçün deyil, həm də qoruyucu və terapevtik məqsədlərlə istifadə olunmuşdur. Müxtəlif mədəniyyətlərdə ədviyyələnmənin özünəməxsus üsulları və ənənələri formalaşıb. Bu, ədviyyələnməni sadə bir prosesdən daha çox, tarixi, mədəni və qastronomik zənginliyi əks etdirən bir sənətə çevirir.
Beləliklə, "ədviyyələnmə" sözü, sadəcə ədviyyə əlavə etmə prosesini deyil, bir çox amili nəzərə alan, incəlik və bacarıq tələb edən bir sənəti ifadə edir. Bu sənət, yeməklərin dadını və ətrini zənginləşdirməklə yanaşı, həm də mədəniyyətlərin və ənənələrin davamlılığında əhəmiyyətli rol oynayır.