Əmcəkli sifəti əsas etibarilə iki əsas mənaya malikdir. Birinci və daha geniş yayılmış mənası, məməli canlılara aiddir. Yəni, əmcəkli sözü, öz övladlarını südü ilə bəsləyən heyvanları (məsələn, insan, inək, pişik, it və s.) təsvir etmək üçün işlədilir. Bu mənada, sözün kökü olan "əmcək" sözünün bioloji funksiyasına – süd ifraz etməyə işarə edir. Ata sözündəki "Cücə ağgünlü olsaydı, toyuq əmcəkli olardı" misalında da bu məna öz əksini tapır: əgər cücənin ağ günləri (yəni, yetkinlik dövrü) olsaydı, o zaman toyuqun da məmələri (əmcəkləri) olardı və öz cücələrini südü ilə bəsləyərdi, çünki bu, məməlilərin xarakterik xüsusiyyətidir.
İkinci mənası isə daha məhdud bir kontekstdə işlənilir və hələ sağılmamış mənasını verir. Bu, əsasən süd məhsulları ilə əlaqəli sahələrdə, xüsusən də heyvandarlıqda istifadə olunur. Məlumatda bu mənanın "məh." qeydi ilə verilməsi, onun daha məhdud və spesifik bir məna olduğunu göstərir. Yəni, "əmcəkli heyvan" deyərkən heyvanın məməli olduğunu nəzərdə tuturuq, ancaq "əmcəkli inək" deyərkən hələ sağılmamış inəyi nəzərdə tuta bilərik. Bu isə sözün kontekstə bağlı olaraq müxtəlif mənalarda işlənə biləcəyini göstərir.